Σαν σήμερα θυμάμαι με απόλυτη διαύγεια δημοσιογράφους που από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες προσπαθούσαν με ύφος στιβαρό και δήθεν σοβαρό να πείσουν την κοινή γνώμη ότι το Σχέδιο Ανάν ήταν μία ρεαλιστική πρόταση για την οριστική επίλυση του Κυπριακού.
Ο τέως Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, με έναν επιδέξιο χειρισμό άφησε την μπάλα στο τερέν των Ελληνοκυπρίων και ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το περίφημο διάγγελμά του έβαλε γκολ. Διά αυτού του τρόπου ο Ελληνισμός κατάφερε να αποφύγει ένα σχέδιο που είχε ως στόχο την συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων το οποίο θα ευνοούσε φυσικά την Τουρκία.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι από την περίοδο του «εκσυγχρονισμού» και επέκεινα συνέβησαν μία σειρά από γεγονότα που όποιος εξετάζει την ιστορία μακροσκοπικά αντιλαμβάνεται ότι δένουν σε ένα ενιαίο υπόδειγμα.
Αναθεωρητές καθηγητές που δίδασκαν ιστορία, πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, συνταγματικό δίκαιο και γενικότερα οτιδήποτε συνδέεται με την πολιτική σκέψη ανελίχθηκαν ενώ οι απόψεις τους ακούγονταν κατά κόρον στην τηλεόραση, διαβάζονταν συνεχώς από τις «σοβαρές» εφημερίδες και προβάλλονταν εκτενώς σε υψηλού μπάτζετ ντοκιμαντέρ που διάβαζαν από «άλλη σκοπιά» την ιστορία μας.
Αυτοί οι δημοσιογράφοι και αυτοί οι ακαδημαϊκοί χρησιμοποιήθηκαν ως «χρυσές εφεδρείες» κατά την διάρκεια των μνημονίων ως οι σοβαρότεροι μεταξύ των Ελλήνων λέγοντάς μας περίπου πως για όλα τα δεινά που μας βρήκαν η λύση βρίσκεται στην αγκαλιά της Γερμανίας.
Το γεγονός δε ότι από τις αντίπαλες μερίδες, μόνον εκείνες οι ακραίες και ασυνάρτητες φωνές που είχαν εξωπραγματικές αξιώσεις προβάλλονταν, έδινε επιπλέον κύρους στους πρώτους, τους «σοβαρούς» και «αντιλαϊκιστές». Έτσι, ήταν οι ακραίοι εκείνοι που εκτέλεσαν με απόλυτο επιτυχία το σχέδιο των «ρεαλιστών», το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας.
Βλέπουμε σήμερα τα αποτελέσματα αυτής της «ρεαλιστικής» πολιτικής τι καρπούς απέφεραν. Μάλιστα θυμάμαι κάποιον σπουδαίο αναλυτή να λέει ότι φοβάται πως αν δεν έρθουμε σε συμβιβασμό με τα Σκόπια τότε δεν θα διαθέτουμε το διπλωματικό εκείνο κεφάλαιο ούτως ώστε να σταθούν δίπλα μας οι μεγάλες δυνάμεις στο σημαντικότερο πρόβλημά μας που δεν είναι άλλο από αυτό με την Τουρκία.
Τελικά αυτό που πετύχαμε με αυτήν την «ρεαλιστική» προσέγγιση ήταν οι Σκοπιανοί να θέλουν ακόμα πιο επίμονα να ονομάζονται σκέτα «Μακεδόνες», η Τουρκία να μην μας σέβεται σε κανένα επίπεδο αφού δεν μπορέσαμε να επιβάλλουμε την βούλησή μας ούτε καν σε ένα κρατίδιο σαν τα Σκόπια και οι μεγάλες δυνάμεις να μα θεωρούν δεδομένους και λίγο ως πολύ του κλώτσου και του μπάτσου όπως πολύ εύστοχα το λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
Αυτές οι σπουδαίες προσωπικότητες που αναθεωρούν την ελληνική ιστορία προς όφελος των Τούρκων ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο με περίσσιο θράσος λέγοντάς μας λίγο ως πολύ ότι δεν πρέπει να έχουμε μαξιμαλιστικές απαιτήσεις και άρα να μην ζητάμε το Καστελόριζο που «κείται μακράν» από την Ρόδο να έχει το ίδιο καθεστώς με αυτό της Ρόδου.
Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι πατριώτες και πραγματικά σοβαροί δημοσιογράφοι σαν τον Γιώργο Σαχίνη που τους τοποθετούν στην θέση τους σε σημείο να μην μπορούν να βάλουν σε τάξη τα σαρδάμ τους. Δεν είναι δε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος δεν βρίσκεται στα συστημικά κανάλια του αθηναϊκού κατεστημένου, αλλά αναδείχθηκε από ένα επαρχιακό και μέσω του διαδικτύου.
Οι δηλώσεις που έκανε ο κ. Αναστασιάδης την προηγούμενη εβδομάδα ήταν σοκαριστικές. Αποδεικνύουν αυτό που υποπτευόμασταν από καιρό: η Ελλάδα συνάπτει συμφωνίες για ΑΟΖ μόνο με κράτη που είναι ισχυρότερα από αυτήν. Δεν συνάπτει ΑΟΖ με την Κύπρο διότι σε αυτήν την συμφωνία το ισχυρότερο κράτος θα είναι η Ελλάδα και η Ελλάδα φοβάται ότι αυτό θα οδηγήσει σε πολεμική σύρραξη με την Τουρκία.
Την ώρα που ο Νίκος Δένδιας τρέχει και δεν φτάνει για να κλείσει συμφωνίες με γειτονικές χώρες πληθαίνουν οι φωνές οι «σοβαρές» που είτε υποδαυλίζουν την προσπάθεια αυτή είτε μας προετοιμάζουν για αυτό που έρχεται, για τον «έντιμο συμβιβασμό».
Η δε Γερμανία είναι σαφές ότι οικονομικά, διπλωματικά αλλά και λόγω οικονομικών συμφερόντων θέλει να διατηρήσει την Τουρκία σε στρατηγικό συνομιλητή και σύμμαχο. Οι κύριοι σύμμαχοι της Ελλάδος, προς το παρόν, το Ισραήλ και η Γαλλία, αν δεν δουν την χώρα μας να αναβαθμίζεται τάχιστα στρατιωτικά δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να την εγκαταλείψουν διότι αν είναι κάτι που μας έχει διδάξει καλά η ιστορία είναι ότι το δίκαιο το κρατά ο ισχυρός. Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να ανταλλάξει στρατιωτική τεχνολογία και τεχνογνωσία με το Ισραήλ, να ανασυστήσει «χθες» την αμυντική της βιομηχανία με άμεση συμμετοχή ιδιωτών, να αναπτύξει πολεμικά προγράμματα στα οποία τα μυαλά αυτού του τόπου να καταθέτουν τα ταλέντα τους και όχι να προσφέρουν την προστιθέμενη αξία τους στην Ολλανδιά, το ΗΒ και την Γαλλία.
- Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης
- Η Άνοδος των Πατριωτικών Κομμάτων στην Ευρώπη: Μια Νέα Εποχή Ελπίδας
- Η νεανική βία δεν αντιμετωπίζεται με εξοντωτικές ποινές
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Τα δε χρήματα είναι καλύτερα να δαπανώνται προς αυτούς τους σκοπούς και όχι στα συστημικά κανάλια διότι αν συμβεί το απευκταίο, κανένα κανάλι δεν θα σώσει τους υπευθύνους από την μήνη ενός περήφανου λαού.
