Για περισσότερο από δύο δεκαετίες, η παγκοσμιοποίηση υπήρξε ο κανόνας και κυρίαρχη ιδεολογία. Δεν αμφισβητείτο αυτό από καμία εκ των μεγαλύτερων χωρών του κόσμου. Η αύξηση της σύνδεσης και η επέκταση των αγορών έκαναν πάρα πολλούς πλουσιότερους. Αυτό όμως που επιμελώς αποκρύφτηκε χρόνια τώρα είναι ότι εάν υπάρξει ένα μόνο σημείο ρήξης στο σύστημα αυτό είναι ικανό να διαταράξει το όλον.
Έτσι, ο κορωνοϊός, ως μία απρόβλεπτη τρύπα του συστήματος εξελίσσεται σε πανδημία και οι διεθνείς αγορές καταρρέουν. Η Κίνα απετέλεσε το επίκεντρο αλλά τα προβλήματα ξεπερνούν τον κορωνοϊό όσο και την ίδια. Για παράδειγμα, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο. Καθώς η οικονομία της εξασθενεί, οι τιμές του πετρελαίου με τη σειρά τους θα μειωθούν. Και με την πτώση των τιμών του μαύρου χρυσού, οι εξαγωγείς πετρελαίου θα αντιμετωπίσουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πολιτικές εντάσεις καθώς οι οικονομίες τους εξασθενούν.
Η πίεση προς τα κάτω στις τιμές του πετρελαίου από τον πανικό του κορωνοϊού κλυδώνισε την Σαουδική Αραβία. Έτσι, με την σειρά της, η Σαουδική Αραβία πρότεινε μείωση της παραγωγής πετρελαίου ούτως ώστε οι τιμές να διατηρηθούν σε σταθερά επίπεδα. Η Ρωσία όμως απέρριψε το αίτημα. Η Ρωσία διαβλέπει πως είναι επικίνδυνο να μειωθεί η παραγωγή πετρελαίου, διότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγαλύτερη ζήτηση για αμερικανικό πετρέλαιο. Και, με την σειρά του, αυτή η απόφαση της Ρωσίας θα έχει αντίκτυπο στους Αμερικανούς εξαγωγείς πετρελαίου από σχιστόλιθο.
Επιπρόσθετα, η Κίνα κυριαρχεί στην παραγωγή σπανίων γαιών, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης. Το 80% των βασικών συστατικών των ΗΠΑ για τα γενόσημα φάρμακα προέρχονται από το εξωτερικό, κυρίως από την Ινδία και την Κίνα. Το ήμισυ της βρετανικής παραγωγής εργαλείων προέρχεται από την Κίνα. Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εξαρτάται από Κινέζους αγοραστές. Και αυτά είναι μόνο ορισμένα παραδείγματα. Η Κίνα πριν το «θαύμα» της παγκοσμιοποίησης αντιπροσώπευε μόλις το 4% της παγκόσμιας οικονομίας. Σήμερα αντιπροσωπεύει το 16 τοις εκατό. Η παγκόσμια οικονομία μεγάλωσε ενδυναμώνοντας την Κίνα, επειδή πολλές εταιρείες άρχισαν να βασίζονται στις φθηνές κινεζικές εξαγωγές, χωρίς να ανησυχούν ιδιαίτερα για τον κίνδυνο που ελλοχεύει το γεγονός ότι καθιέρωναν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς στο επίκεντρο της παγκόσμιας παραγωγής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο εν μέρει επειδή, μεταξύ των μεγάλων οικονομιών, εξαρτάται λιγότερο από τις εξαγωγές.
Όταν έλεγε ο Τραμπ ότι η παγκοσμιοποίηση έχει όρια γελούσε όλη η φιλελέφτ ιντελιγκέντσια.
Τώρα που ξέσπασε ο κορωνοϊός, ο Μακρόν που θα αποτελούσε τον νέο ηγέτη της παγκοσμιοποίησης σφυρίζει κλέφτικα και παραδέχεται ότι η παγκοσμιοποίηση αντιμετωπίζει τεράστια κρίση. Για τις ελίτ η θέση τους ήταν εξασφαλισμένη. Είτε με την δημοκρατία είτε με τον κομμουνισμό αυτοί στην νομεγκλατούρα θα ανήκαν. Η εκλογή Τραμπ τους χαλούσε την βελουτέ σούπα που ζητούσα για τον εαυτό τους τόσα χρόνια στα πανάκριβα εστιατόρια της Νέας Υόρκης ως επιβράβευση των μετόχων του διοικητικού τους συμβουλίου. Τώρα εάν στο διάβα τους άφησαν μερικά εκατομμύρια ανέργους σε όλη την Δύση αυτό δεν τους πολυένοιαζε. Αυτοί οι άνεργοι ήταν «φασίστες», οι «ξεχασμένοι της παγκοσμιοποίησης», οι «deplorables» όπως έσκουζε με απέχθεια η πρώην ιέρεια της παγκοσμιοποίησης Χίλαρι Κλίντον.
Τώρα όμως που ο κινεζικός ιός παρελαύνει; Πού είναι οι φωστήρες να μας νουθετήσουν για το πώς θα επιλυθεί η κρίση; Από πού θα προμηθευτούν τα υλικά τώρα που τα εργοστάσια μετακόμισαν στην Ανατολή;
Η ανθρωπότητα δεν είναι μία αλγοριθμική εξίσωση όπου η χαζοχαρούμενη ζήτηση του Δυτικού ανθρώπου για καταναλωτικά αγαθά θα ικανοποιείται από την προσφορά του δούλου εξ Ανατολής που θα εργάζεται για ένα μπολ ρύζι την ημέρα αφήνοντας τις ελίτ εκατέρωθεν ανεπηρέαστες.
Η άνοδος της παγκοσμιοποιημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας έχει αφήσει πλείστους όσους εργαζόμενους να αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι από τα απρόσωπα αφεντικά τους, πυροδοτώντας τη δυσαρέσκεια για την ανισότητα και την εχθρότητα έναντι των αλλαγών.
Για αυτό το Έθνος – Κράτος είναι και το πιο επιτυχημένο μοντέλο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Διότι όταν η εξουσία βρίσκεται κοντά στον πολίτη οφείλει να λογοδοτήσει για τις αποτυχίες της. Τώρα ποιος θα λογοδοτήσει; Τα διοικητικά συμβούλια των πολυεθνικών;
The party is over.
