Όταν ήμουν στα 30 μου (και πολύ πριν κατανοήσω και συνειδητοποιήσω τί σημαίνει «παγκοσμιοποίηση», Ισλάμ, κλπ), χρησιμοποιούσα κι εγώ τη φράση «Καλές Γιορτές» στο τέλος των συναντήσεών μου με φίλους.
Ξέρετε, του τύπου: «Κι αν δεν τα πούμε τις μέρες αυτές, καλές γιορτές να έχεις».
All inclusive, δηλαδή. Από του Αγίου Ελευθερίου, μέχρι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού.
Όμως, από τότε μέχρι τώρα, έχουν αλλάξει πολλά.
Η φράση «Καλές Γιορτές» έχει υπερκεράσει τη φράση «Καλά Χριστούγεννα» που μας είχαν μάθει οι ευσεβείς θείες και μανάδες μας.
Τώρα, φοβόμαστε να πούμε «Καλά Χριστούγεννα», μην τυχόν και πληγώσουμε τα αισθήματα των αλλόθρησκων που μπουκάρουν παράνομα στη χώρα για να μαζέψουν παραδάκι χωρίς κόπο (τεμπελιάζοντας και κλέβοντας), ή για να συνευρεθούν με άπιστες γυναίκες (μέσω του βιασμού), κλπ, κλπ.
Ή των άθεων. Καινούργια «μόδα» αυτή. Και λέω «μόδα», γιατί ακόμα στα φουστάνια της μανούλας τους είναι. Και παίρνουν χαρτζηλικάκια. Ακόμα δεν έχει φτάσει το σκατό στην κάλτσα. Τότε να δω, τί θα πρωτοφωνάξουν. Και ποιος θα τους σώσει.
Γούστο τους και καπέλο τους, όμως. Μήπως μου τρώνε το ψωμί;
Τhat’s that.
Τώρα, τα Χριστούγεννα, το ρίχνουμε στο φαγητό. Ξεκουραζόμαστε, και όσοι έχουμε αναμμένα τζάκια και μικρά παιδιά ή ανίψια, τα μαζεύουμε γύρω – γύρω από εκεί, και τους λέμε ιστορίες για το στρουμπουλό παιδάκι που γεννήθηκε στη φάτνη. Κι έτσι, η επικρατούσα άποψη είναι αυτή που λέει ότι «τα Χριστούγεννα είναι μόνο για παιδάκια, δώρα από τον καλοζωϊσμένο και ντυμένο στα κόκκινα Άγιο Βασίλη, και παιδικά παραμυθάκια».
Λάθος, αγαπητοί μου. «Τα Χριστούγεννα δεν είναι για παιδάκια μόνο» που λέει κι ο Νότης. [Την ερώτηση «Ποιός Νότης;» κάνω πως δεν την άκουσα, δε θέλω αηδιούλες, παρακαλώ.]
Επίσης, δεν είναι μόνο παιδάκια που πεινάνε και ροδοκόκκινες μπουκιές γαλοπούλας.
Παιδάκια που πεινάνε και θέλουν ένα πιάτο φαγητό, υπάρχουν όλο το χρόνο.
Είναι θρησκευτική / εκκλησιαστική παράδοση αιώνων που δικαιούμαστε να την γιορτάζουμε σε μία χώρα που το επικρατέστερο θρήσκευμα είναι η Ορθοδοξία.
Κι αν αυτό έχει αλλάξει, παρακαλώ να μου το πείτε. Με τρόπο όμως, ε; Να βαφτώ με φούμο και να πάω στις Η.Π.Α. να γιορτάζω το “Kwanzaa” μαζί με την Kamala Harris. Που δεν την κράζει κανείς επειδή θέλει να γιορτάζει μια παράδοση του τόπου της. Κι ας έχει αυτή η παράδοση ρίζες όχι κάτι αιώνες πίσω, αλλά μόνο κάτι δεκαετίες.
Αλήθεια, έχετε πιάσει το νόημα από τους στίχους στα κάλαντα; Ή τα προσπερνάτε γιατί έχετε άλλες δουλειές;
Θα παίρνατε δώρο στα παιδιά σας να διαβάσουν τις «Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες» του Παπαδιαμάντη; Ή θα τα παρκάρετε στο Disney+ να δουν τα «Μαγικά Χριστούγεννα»;
Ξέρετε ποιός είναι ο πραγματικός Άγιος Βασίλης που «έρχεται (και δε μας καταδέχεται) από την Καισαρεία» και ποιό είναι το έργο του;
Εν τέλει, εμείς οι θρησκευόμενοι, βλέπουμε Χριστό και πραγματική θρησκεία στα Χριστούγεννα; Ή αν θα μας ρωτήσουν θα πούμε ότι «Χριστούγεννα σημαίνουν παραμύθια, δώρα, γλυκά, στολίδια και διασκέδαση»; Κι αν δεν τα έχουμε όλα αυτά, δε νιώθουμε τίποτα;
Ίσως γι’ αυτό ο περισσότερος κόσμος επιλέγει την απομάκρυνση από την Ορθοδοξία και στρέφεται στην αθεΐα ή τον προσηλυτισμό σε άλλες θρησκείες. Γιατί μετά τη Γέννηση, ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα τους περιμένει ο Γολγοθάς και ο Σταυρός. Κι αυτό, δεν είναι εύκολο για κανέναν. Είναι πιο εύκολο να προσπεράσουμε και να κλείσουμε τα μάτια. Δε λένε πώς ό,τι επιλέγεις να μην βλέπεις, δεν υπάρχει κιόλας;
Άλλωστε, η ζωή η δική μας θέλουμε να είναι μόνο γλυκιά, ανέμελη και trip-αριστή. Τις πίκρες, ας τις επωμιστούν οι άλλοι.
- Την Kamala την προσέχει κανείς;
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
- Παπάρα σε χωριάτικη σαλάτα
Μπορεί να μη ζω όταν θα γίνει κατανοητό σε όλους αυτό που όλοι οι θρησκευόμενοι γνωρίζουμε. Ότι ο Θεός έγινε Άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό. Προς το παρόν, θα είμαι ικανοποιημένη αν στις μύχιες σκέψεις του το καταλάβει έστω κι ένας.
Τα Χριστούγεννα πέρασαν και η μαγεία των Γιορτών θα φύγει. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη μας, κι ας επιλέξουμε αν η φάτνη της καρδιάς μας θέλουμε να είναι ουσιαστικά γεμάτη ή ουσιαστικά άδεια.
Καλή Χρονιά σε όλους. Να πάνε όλα όπως τα επιθυμείτε.
Και σε πείσμα των καιρών, της παγκοσμιοποίησης, και των αλλόθρησκων που θέλουν να νομιμοποιήσουν πρακτικές που για εμάς είναι κατηγορηματικά κατακριτέες, ένα ολόψυχο «Καλά Χριστούγεννα» και του χρόνου.
