Λέει οτι ήμουνα στα ένδοξα 90ς κουκλάκι ζωγραφιστόν και τότε όπως και τώρα αρκούντως μουσάτο και βάδιζα εις την παραλιακήν. Τότε αιφνιδίως εμφανίστηκαν με μια ταξάρα εις την οποία έπαιζε κασέτα με μπέστ οφ εκ του Μπιγάλεως, Ρακιτζή, Σοφία Αρβανίτη ανάκατα με Πανταζάρα και Άντζελα των 90ς, τρείς εθνολαϊκίστριες βυζαρούδες της εποχής εκείνης απαστράπτουσες με μαλλί κοκοράκι,κολάν τιγρέ και κόκκινες γόβες.Με έμπασαν με την βία εις το ταξί την στιγμή που έπαιζε το έπος της Άτζελας: εσύ τι λές θα γίνουμε επιτέλους εραστές,πες μου το ναι και φύγαμε και πάμε όπου θες κτλ κτλ κτλ.

Ξάφνου φρενάρουμε σε ένα στενό πριν την Αλίμου και βρισκόμεθα πλησίον γαμηστρώνος αρχαίας που επισκεπτόμουν συχνά όταν ήμην μπέμπης. Εσύρθην λοιπόν με την βία και ευρέθην σχεδόν σιδεροδέσμιος εις δωμάτια κατακόκκινα με κρεβάτια σε σχήμα καρδιάς και καθρέπτες εις το ταβάνι και γύρω εκατοντάδες αρκουδάκια απ την θρυλική Ρεζέρβα και καρτούλες και λελούδια.

Άρχιζαν να με γδύνουν οι εθνολαϊκίστριες μαινάδες ουρλιάζοντας και βγάζοντας εκ των κατακόκκινων χειλέων των στίχους καταραμένους του τύπου: χοντρούλη μουυυυ εσύ εισαι το μανούλι μουυυυ και τα τοιαύτα…

Κάποια στιγμή μετά απο πολλά πιπιλίσματα καταφέρνω να ξεφύγω απ τα νύχια των και σχεδόν βγήκα στην λεωφόρο με μποξεράκι με μπάγκς μπάνι που μου είχαν φορέσει με την βία.
Τότε μια ασκόνα μυκηναϊκή φρέναρε μπροστά μου κι βγήκε απο μέσα ο Απόστολος Κρητικόπουλος και βροντοφώναξε σε ιδίωμα αμερικανοηπειρώτικο:Φαίδωνα θα σε σώσωωωωω…..Μπες μέσα εις την Ασκόνααααα….Πρέπει να φτιάξουμε κόμμααα….να σώσουμε την πατρίδααααα…..

~Ξύπνησα κάθυδρος και έφτιαξα ένα φραπέ, τυλίχτηκα με την κάπα μου και είπον αναστενάζων: τι εφιάλτης ήτο αυτός Θεέ μουυυ…
Ευτυχώς είμαι εις την κάμαρη μου ζών κι ακέραιος αναμένων την Τσικνοπέμπτη και την Σαρακοστή μακριά απ τα καψούρια δαιμόνια~