Το αφήγημα της “ελληνοτουρκικής φιλίας” πέθανε

Οι ένοχοι δεν δικαιούνται να κουνάνε το δάχτυλο

Δεν υπάρχει πλέον κόμμα στην Ελλάδα σήμερα που να μην μιλάει ανοικτά για τον τουρκικό αναθεωρητισμό, για την επιθετική Τουρκία, για τον τουρκικό κίνδυνο και την τουρκική απειλή. Κι όμως, τέτοιες δηλώσεις μόλις πριν 10 χρόνια ήταν σπάνιες, και γίνονταν κυρίως και κατά πλειοψηφία από κόμματα του εθνοκεντρικού χώρου.

Έχουμε μια γενική μεταστροφή της κοινής ρητορικής, μια αλλαγή πολιτικής σε όλα τα κόμματα εξουσίας, που δεν μπορούν πλέον να “πουλάνε” ελληνοτουρκική φιλία, καθώς οι εξελίξεις τους ξεπέρασαν και πλέον δεν κρύβεται το πρόβλημα.

Εντούτοις, όσο κι αν ψάξει κανείς, δεν θα βρει πουθενά μια συγνώμη, μια παραδοχή της λανθασμένης τους πολιτικής για τις προηγούμενες δεκαετίες, που επέτρεψαν να απαξιωθεί ο οπλικός πλούτος της χώρας, να εκπέσει η αμυντική της ικανότητα, και κυρίως δεν εκμεταλλευθήκαν ευκαιρίες για να ανακτηθούν εδάφη και δικαιώματα που υπό απειλή ή με defacto τετελεσμένα έχουν παγιωθεί από την Τουρκία.

Αντίστοιχα, δεν θα βρείτε καμία συγνώμη για την αποτυχία της πολιτικής των κομμάτων εξουσίας, που οδήγησαν σε οικονομική κρίση, σε πτώχευση, σε καταστροφή την Πατρίδα μας. Δεν θα δείτε συγνώμη για το εθνικό φαλιμέντο στο χρηματιστήριο, ή για τον σκανδαλώδη δανεισμό και την υπερχρέωση των κομμάτων.

Όλοι αυτοί σήμερα αναμασούν μηρυκάζοντας τα ίδια ad hominem επιχειρήματα κατά της Meloni, υπενθυμίζοντας την πολιτική της πορεία, τι έκανε στα νιάτα της, που βρισκόταν πριν 20 χρόνια, τι είπε στην τάδε ομιλία της ή τι πίστευε μια άλλη εποχή στη νιότη της.

Δεν την κρίνουν για το τώρα, για το σήμερα, για το πολιτικό της πρόγραμμα, παρά επικαλούνται ταμπέλες αποκρινόμενοι στο θυμικό της μάζας, αυτοί που δεν ζήτησαν ποτέ συγνώμη για τις αποτυχίες τους, αυτοί που ευθύνονται για την καταστροφή της χώρας τους και κάνουν τα ίδια κι εδώ, με άλλους πολιτευόμενους του εθνικοκεντρικού χώρου. Όντας σίγουροι πως μια ζωή θα μπορούν να “πετούν” το χαρτί του φασίστα και να “καθαρίζουν”. Ε λοιπόν στην Ιταλία τουλάχιστον αυτό το χαρτί πλέον δεν περνά.

Και στην Ελλάδα, όπου βλέπετε τέτοια υποκείμενα να τα ταπώνετε όπως τους πρέπει. Οι ένοχοι δεν δικαιούνται να κουνάνε το δάχτυλο.

Περισσότερα απο

Σταμέλος Παπαβασιλείου

Και όμως πετάει

O πόλεμος δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας αλλά και ποσότητας

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ