Υπάρχει ένα κράτος…

Άξιοι της μοίρας μας

Υπάρχει ένα κράτος το οποίο μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πλαστά και κατασκευασμένα οικονομικά στοιχεία. Την πλαστογραφία την ανέλαβαν από κοινού Ευρωπαίοι ΚΑΙ ιθαγενείς.

Μετά την είσοδό του, το κράτος αυτό, σταδιακά έχασε την αυτονομία και ανεξαρτησία του. Το κράτος κυβερνάται από 2-3 κόμματα, τα οποία είναι πολιτικές συμμορίες. Οι ηγετικοί πυρήνες αυτών των συμμοριών έχουν δικούς τους νομικούς, δικαστικούς λειτουργούς, έχουν δικούς τους αστυνομικούς, έχουν πρόσβαση σε συμβόλαια δολοφονίας, απειλών, εκβιασμών και φυσικά έχουν και ένα στρατό από οπαδούς, κάτι σκουλήκια της κατώτατης βαθμίδος της πυραμίδος των ειδών.

Στην δημόσια σφαίρα οι νόμοι του κράτους κάμπτονται είτε με την μεσιτεία δοτών δικαστικών, ή με την ψήφιση “tailor made” νόμων. Αυτοί οι νόμοι, δεν χρειάζεται να είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα διότι δεν υπάρχει συνταγματικό δικαστήριο. Την συνταγματικότητα, την κρίνουν κάποιοι δικαστικοί σε ανώτερες θέσεις, οι οποίοι προηγουμένως έχουν προταθεί και διοριστεί σε αυτές τις θέσεις από τα κόμματα συμμορίες. Εκτός αυτού, το Σύνταγμα τακτικά επιδέχεται “αναθεωρήσεων” από τα ίδια κόμματα συμμορίες, μέσα από το κοινοβούλιο του κράτους. Στοχευμένες αναθεωρήσεις που διευκολύνουν τη δράση των κομμάτων.

Ελευθερία στην ενημέρωση δεν υφίσταται. Όλοι και όλα τα μέσα ενημερώσεως κάπου ανήκουν. Ο λαός αυτού του κράτους είναι πολύ αδιάφορος για να αναζητήσει την ενημέρωση από ανεξάρτητες πηγές και μικρές φωνούλες και αρκείται στα μεγάλα καταστήματα ενημέρωσης. Όσες δε φωνούλες ξεφεύγουν υπερβολικά, το κύκλωμα που ανέφερα παραπάνω αναλαμβάνει να τις βάλει στον σωστό δρόμο ή απλώς στον τάφο.

Η οικονομία σε αυτή τη χώρα πάει κατά διαόλου, όμως οι μεγάλοι επιχειρηματίες δεν ενοχλούνται, διότι το πολιτικό σύστημα για να επιζήσει, τους έχει παραχωρήσει τα κυριότερα περιουσιακά στοιχεία της χώρας από τα οποία θησαυρίζουν. Η δε οικονομία, επειδή δεν είναι κλειστό σύστημα, αλλά κουβάς χωρίς πάτο, τροφοδοτείται συνεχώς με δανεικά, κάνοντας συνεχώς πιο σκοτεινό το μέλλον των επομένων γενεών.

Οι πολίτες αυτού του κράτους είναι εξίσου αχρείοι. Η αγάπη τους για την Δημοκρατία για την οποία τόσο υπερηφανεύονται, εξαντλείται στην επιθυμία να μην τους απασχολεί κανείς με καθημερινές σκοτούρες και υποχρεώσεις. Ως επί το πλείστον είναι ανενημέρωτοι και αδιάφοροι προς τα κοινά, και αιθεροβάμονες. Η δε Δημοκρατία είναι μια στρεβλή ιδέα, πολύ μακριά από το αρκετά καλύτερο αθηναϊκό πολίτευμα που -φευ- στηλιτεύει ο μέγας Αριστοτέλης.

Αυτοί οι “πολίτες” θεώρησαν απολύτως φυσικό, για πρώτη φορά στην Ιστορία, να δοθούν ξεκάθαρα και χωρίς συστολή, τεράστια ποσά στα ΜΜΕ για να πειστούν, ή να εξαναγκάσουν οι ίδιοι και ο περίγυρος τους, να απώλεσουν την Ελευθερία τους. Παρά την αισχρή κατάσταση των οικονομικών του κράτους, θεώρησαν απολύτως φυσιολογικό πως το κράτος τους ανέβασε εντός ενός έτους κατά 13% το δημόσιο χρέος του, δηλαδή από τα 330 δις ευρώ, έφτασε στα 390 δις ευρώ μόνο και μόνο για να μένουν σπίτι τους χωρίς να εργάζονται. Αυτό δεν τους απασχολεί η δεν τους νοιάζει για το πώς θα επιβαρύνει τα παιδιά τους.

Τα αχρεία αυτά υποκείμενα που αυτοαποκαλούνται πολιτικά όντα, αντί για -σκέτο- δίποδα, έχουν στο διηνεκές τιμωρήσει όποιον τους ωφέλησε και έχουν τιμήσει όποιον τους έβλαψε. Τιμούν λένε ακόμα και τον Χριστό, αλλά θα τον (ξανά)σταύρωναν την ίδια ημέρα αν εμφανιζόταν στη χώρα τους. Πούλησαν την ιστορία τους, πούλησαν την ψυχή τους, πούλησαν τα παιδιά τους, και έμειναν να γεράσουν και να αντικατασταθούν σταδιακά από άλλους υγιείς λαούς που δεν τους νοιάζουν τα δικαιώματα του κυανού ιππόκαμπου και το σεξουαλικό φύλο του αλιγάτορα της Ιάβας.

Αυτά τα βρωμερό υποκείμενα, επί πολλές δεκαετίες διδάσκονταν ελληνική παιδεία και φιλοσοφία όπως η “Αντιγόνη” και έβγαζαν κορώνες υπερηφάνειας περί Δικαίου και όμως, όταν επεβλήθη πολλάκις ο νόμος των κομμάτων-συμμοριών επί του Θείου Νόμου, έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο και βρήκαν δεκάδες θλιβερές δικαιολογίες για να καλύψουν την φαυλότητά τους.

Αυτά τα τιποτένια όντα, που βρίσκονται σε διαδικασία εξαφάνισης ως λαός, υπερηφανεύονταν για δεκαετίες για τους αγώνες άλλων, καθαρών και τίμιων ανθρώπων που προηγήθηκαν αυτών, και φωνασκούσαν περί της Ελευθερίας και πως δεν υπομένουν την σκλαβιά και την υποταγή και δέχθηκαν πάνω στα άρματα των προγόνων τους να κουτσουλάει η κάθε νεόπλουτη πόρνη και οι ίδιοι να κυκλοφορούν με φίμωτρα και να μαρκάρονται σαν τα γελάδια.

Θα μπορούσα να πω κι άλλα, αλλά ας βάλω μια τελεία ως εδώ γιατί γνωρίζω πως υπάρχει δυσανεξία και στο διάβασμα…

Περισσότερα απο

Σταμέλος Παπαβασιλείου

Και όμως πετάει

O πόλεμος δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας αλλά και ποσότητας

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ