Από την “Κουφοντινιάδα” στη “Νεοσμυρνιάδα”

Πώς γίναμε έτσι, ρε;

Επαναστάτες «της φακής». Που αγαπούν την ανυπακοή και την αταξία. Που θεωρούν ότι το να διοργανώσουν πορεία για τα δικαιώματα του γνωστού τρομοκράτη – μακελλάρη εν μέσω πανδημίας και μετά να αρχίσουν να πέφτουν κάτω σαν τα κοτόπουλα από τη διασπορά του ιού, είναι σωστό.

Που ευχαριστιούνται στη σκέψη ότι θα παρανομήσουν. Και θα συνωστιστούν γι’ αυτό. Και ότι γι’ αυτή τους την παρανομία, δε θα υπάρξει τιμωρία. Ή και αν υπάρξει, θα είναι πάρα πολύ ελαστική.

Εδώ είναι Ελλάδα, κύριοι. Που τελικά, κυβερνά η αναρχία και το μπάχαλο. Και που η αναρχία και το μπάχαλο τιμωρεί, γιατί μπορεί.

©Unsplash

Ας μην αναφερθούμε στο τί θα γινόταν αν αυτή η πανδημία εμφανιζόταν -ας πούμε- το 2015. Και πώς θα δικαιολογούσαν τα πεπραγμένα της τότε κυβέρνησης οι υποστηρικτές της.

Εδώ που ζούμε λοιπόν, δεν είναι ευνομούμενο κράτος που έτσι και παραβείς τους νόμους, συλλαμβάνεσαι.

Που έτσι και συλληφθείς, δεν τολμάς να φέρεις αντίσταση κατά της Αρχής.

Είμαστε όλοι κουρασμένοι με τα μέτρα και τις απαγορεύσεις, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ΟΛΟΙ θέλουμε να έχουμε λευκό ποινικό μητρώο.

Που έτσι και φέρεις αντίσταση κατά της Αρχής, έχουν το δικαίωμα να σε ακινητοποιήσουν με όλα τα μέσα (από χειροδικία μέχρι τέηζερ, ακόμα και με πυροβολισμό) και να σε στείλουν στο νοσοκομείο. Και μετά στη φυλακή μέχρι να σωφρονιστείς.

Εδώ είναι Ελλάδα, κύριοι. Εδώ θέλουμε να πετάξουμε τα τρικάκια μας. Να δημιουργήσουμε χάος. Να απλώσουμε τα πανό μας. Να κάνουμε την επανάστασή μας. Να συνωστιστούμε.  Να κλαφτούμε για τα δικαιώματα των δολοφόνων μας. Να αγκαλιάσουμε τα «κακόμοιρα» παιδιά των δολοφόνων μας που «δε φταίνε σε τίποτα», σα να είναι ροκ σταρ. Να αυθαδιάσουμε στα όργανα που καλούνται να εφαρμόσουν το νόμο και την τάξη.

Και πάνω απ’ όλα, να μην υποστούμε ΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ των πράξεών μας.  

©Unsplash

Δεν ξέρουμε να πειθαρχούμε πουθενά. Παρά μόνο σε αυτό που νιώθουμε εμείς «ηθικό» και «νόμιμο». Και που δε μας νοιάζει αν ΟΝΤΩΣ είναι και νόμιμο.

Πότε έγινε αυτή η μετάλλαξη, ρε παιδιά; Πότε πήραμε στα χέρια μας ΤΗΝ ΤΑΞΗ;

Από πότε μπορούμε να αυθαδιάζουμε και να αντιστεκόμαστε της σύλληψης; Και γενικά να γράφουμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι τις προσταγές τις Αστυνομίας;

Όταν ο αστυνομικός σε προστάζει να φύγεις από τον χώρο που βρίσκεσαι, πρέπει να τσακίζεσαι να το κάνεις. Χωρίς την παραμικρή αντίρρηση.

Αν δεν το κάνεις, είσαι παράνομος φιλο-μπαχαλάκιας και διώκεσαι.

Όταν ο αστυνομικός σου λέει ότι συλλαμβάνεσαι ή προσάγεσαι, κάθεσαι ακίνητος και δεν επιχειρείς να χειροδικήσεις σε αυτόν που σε συλλαμβάνει ή σε προσάγει. Το δίκιο σου θα το κρίνει η Ανώτερη Αρχή που θα ακούσει αυτό που έχεις να πεις και εσύ, αλλά και το όργανο της Τάξης.

Ο,τιδήποτε άλλο, είναι παράνομο και διώκεται.

©Unsplash

Ο αστυνομικός δεν αποφασίζει αυτός τι θα κάνει. Ο αστυνομικός παίρνει διαταγές.

Και όταν παρανομούμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, ΠΡΕΠΕΙ να δεχόμαστε τις συνέπειες των πράξεων μας.

Δε θέλουμε άλλους ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ. Δε θέλουμε άλλα ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ. Δε θέλουμε άλλους «κουφοντινάκηδες».

Θέλουμε να είμαστε ΝΟΜΙΜΟΙ. Και πρέπει να είμαστε, για να προστατέψουμε τα παιδιά μας.

Αν δεν είμαστε, και θα χειροδικήσει ο αστυνομικός επάνω μας (και θα έχει όλο το δικαίωμα) και στο τμήμα θα πάμε.

Έχω βρεθεί κι εγώ στο τμήμα πριν από περίπου μια δεκαπενταετία, επειδή ήμουν μέσα σε ένα λευκό αυτοκίνητο, παρόμοιο με αυτό που έψαχνε η Αστυνομία, κι επειδή ο (συν)οδηγός μου ήταν μουσάτος και έμοιαζε με αυτόν που έψαχναν.

Εξακρίβωσαν τα στοιχεία μας, ταυτοποίησαν τα λεγόμενά μας αφού μας έβαλαν σε διαφορετικά γραφεία, και μας έστειλαν στην ευχή του Θεού και της Παναγίας.

Πανευκολάκι.

Τι είμαστε εμείς που υπακούμε στους νόμους; Οι μαλάκες της υπόθεσης;

Δε νομίζω, μάγκες μου.

Είμαστε όλοι κουρασμένοι με τα μέτρα και τις απαγορεύσεις, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ΟΛΟΙ θέλουμε να έχουμε λευκό ποινικό μητρώο, καθώς το αναρχομπαχαλίκι δε μας ταιριάζει με το χαρακτήρα που έχουμε.

Ας κάνουμε μια προσπάθεια να γίνουμε ευνομούμενο ΚΡΑΤΟΣ!

Με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις και υπακοή στους ΝΟΜΟΥΣ.