‘Ένα (πρώην τροφαντό) παιδί μετρούσε τ’ άστρα της TV, αδημονώντας να βρεθεί ανάμεσά τους, για να χαράξει πορεία με τα έργα και τις ημέρες του.
Τα κατάφερε με σχετική ευκολία.
Άλλωστε, τί το δύσκολο υπάρχει στο να αρχίζεις την «καριέρα» σου στα πόστα των μεσημεριανάδικων, όταν αυτά περνούσαν τη φάση των μαλλιοτραβηγμάτων;
Χιουμοριστική φάση τα μαλλιοτραβήγματα. Και για πολλούς, ένοχα απολαυστική. Πραγματικά. Και μάλιστα δίπλα στην ιέρεια του είδους, την Τατιάνα Στεφανίδου.
Μετά, έρχεται η άνοδος.
Τί πρωτότυπο, πάντα η άνοδος έρχεται όταν κάποιος στοχεύει στο κεφαλόσκαλο. Και βεβαίως, όταν είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα γι’ αυτό.
Το παιδί αυτό, είχε όνειρα μεγαλύτερα από το να στριμωχτεί σε ένα ψιλο- επώνυμο πάνελ ή σε μια χοντρο-ανώνυμη δημοσιογραφική ομάδα εκπομπής.
Όμως, φευ! Ούτε αυτή η φιλία έμελλε να κρατήσει. Εξαιτίας οικονομικών διαφορών και υποβάλλοντας μήνυση στη Τζούλια για ψυχική οδύνη, το αγόρι μας έμεινε μόνο και πληγωμένο, με μια – δυο ξανθές τρέσσες στο χέρι.
Στράφηκε στο lip-syncing στα τραγούδια της Έλλης Κοκκίνου, και σε μία κάμερα που γυρνούσε γύρω από το πρόσωπό του, μέχρι που σε έκανε να ζαλίζεσαι.
Κι όλα αυτά, χωρίς σκηνικά.
Τι τα θέλεις άλλωστε τα σκηνικά, όταν (νομίζεις ότι) είσαι υπέρλαμπρος από μόνος σου;
Και ξαφνικά, βρισκόμαστε στο δεύτερο στάδιο. Στην παρουσίαση τηλεπαιχνιδιών με πλούσια και σπάνια δώρα. Πόρτες ασφαλείας, γλυκά ταψιού, καλλωπιστικές κρέμες μέσα σε μπαλόνια, με χαρτάκια που εναλλάσσονταν με μαγικό τρόπο όταν ο προϋπολογισμός της εκπομπής δεν μπορούσε να υποστηρίξει την τύχη των τηλεθεατών.
Την ίδια ώρα, το γλυκό μας αγόρι βουτούσε τα δάχτυλά του στο μέλι του management και της καλλιτεχνίας. Πρώτα ως μάνατζερ «παρατράγουδου» των shows της Αννίτας Πάνια υπό την εποπτεία του γκουρού Ρέβη. Μετά όμως από αναμενόμενα μπλεξίματα με τις Αστυνομικές Αρχές, η παρέα έσπασε και ο καθείς τράβηξε το δικό του μοναχικό δρόμο.
Και ύστερα, ήρθε στο δρόμο του η Τζούλια. Το πανέμορφο κορίτσι των Καλλιστείων του 2006. Που μαγνήτισε τα βλέμματα του αντρικού πληθυσμού με το άψογο πρόσωπό της και το υπερ-καλλίγραμμο κορμί της. Και ασφαλώς και τα βλέμματα των γυναικών με τη γκριμάτσα αποδοκιμασίας που καταγράφηκε στην κάμερα.
Το αγόρι μας, έχοντας χάσει πολύ βάρος με ανορθόδοξους τρόπους, άρπαξε την ευκαιρία να κυκλοφορεί μαζί της, φορώντας πολύ συχνά καπέλλα με στρας και γυαλιά ηλίου «μύγα», και δηλώνοντας μάνατζέρ της. Της έδωσε τον τίτλο «απόλυτη Ελληνίδα Σταρ» (ξέχασε το συνθετικό «πορνο – » , αν με ρωτάτε, για ευνόητους λόγους οι οποίοι ευθύνονται για τη μετέπειτα σωματική και ηθική κατάπτωσή της), αφαιρώντας τον αυθαίρετα από τη μία και μοναδική Άννα Βίσση επειδή «είναι πολύ γριά». Μ’ αυτόν τον τρόπο, έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας και του ειδησεογραφικού κόσμου πάνω του για άλλη μια φορά.
Όμως, φευ! Ούτε αυτή η φιλία έμελλε να κρατήσει. Εξαιτίας οικονομικών διαφορών και υποβάλλοντας μήνυση στη Τζούλια για ψυχική οδύνη, το αγόρι μας έμεινε μόνο και πληγωμένο, με μια – δυο ξανθές τρέσσες στο χέρι.
Τα έργα και οι ημέρες του superstar Μαινάνδρου – Γεώργιου (πρωτοτυπούμε κι εμείς γράφοντας το όνομά του με ορθογραφικό λάθος) συνεχίζονται στο «Epsilon» -παλαιό και νέο.
Με τα αλήστου μνήμης σαρδάμ (‘άμοιρος αφθηνών, η εκπομπή μεταδίδεται σύσσωμη, οι γραμματέες να προσέχουν’ κ.λ.π) και τους ομηρικούς καυγάδες του με όποιον δεν συμφωνούσε μαζί του («“ο Θεός ξέρει σε ποιάν δίνει το θείο δώρο της μητρότητας και δεν κάνει λάθη“ – μπηχτή για το θέμα γονιμότητας που έκανε γνωστό η Ρούλα Κορομηλά. Την οποία ο ίδιος έφερε στο παλιό κανάλι Epsilon – νυν Open, ιδιοκτησίας Ιβάν Σαββίδη-, προσφέροντάς της γη και ύδωρ ), εν μέσω πωλήσεων βάζων με «θαυματουργή Βερσατσέλλα 1619».
Για όσους τυχαίνει να μην ξέρουν ή να μη θυμούνται, η «Βερσατσέλλα» προέκυψε από εμπλοκή του καναλιού με το Νομικό τμήμα του ιταλικού Οίκου «Versace», επειδή το κανάλι επέτρεπε τη χρήση του ονόματος σε ένα προϊόν με το οποίο ο Οίκος δεν είχε καμία σχέση.
Ποιος το περίμενε… Αλλά δεν ήταν και το μόνο παράδειγμα προς αποφυγή…
[ Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αποκαλύψω ότι είχα δεχθεί άπειρα τηλεφωνήματα ως τυχερή κλήρωσης για να πάρω τις Βερσατσέλλες. Να είναι καλά τα παιδάκια. Αν ήταν άλλη στη θέση μου, θα τους είχε στείλει όλους στον Εξαποδώ από τα νεύρα της…]…
Τέλος πάντων, παιδιά μου. Τα υπόλοιπα (συν οι άλλες λαμογιές του, τηλεοπτικές και μη) είναι ψιλο- (έως χοντρό-) γνωστά.
Υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές με το κυβερνόν κόμμα. Ιδιωτική αστυνομική φρουρά που υπέφερε τα πάνδεινα από τις παραξενιές του. Αφαίρεση της φρουράς. Κατηγορία για υπεξαίρεση χρημάτων, σύσταση συμμορίας, και πολλά άλλα που ήδη τα ξέρουμε από έγκριτα ειδησεογραφικά μη σατιρικά (και κυρίως μη συστημικά) sites. Το αγόρι μας κάνει σα μικρό παιδί που του πήραν το βάζο με το γλυκό από τα χέρια, και απειλεί θεούς και δαίμονες. Ανάμεσα τους και τον τέως Υπουργό Εργασίας του κυβερνόντος κόμματος, κύριο Γιάννη Βρούτση.
Σκηνοθετεί μια ληστεία στο σπίτι του, για να πάρει τη φρουρά του πίσω αφού ‘απειλείται η σωματική του ακεραιότητα’. Αλλά επειδή δεν υπάρχει «τέλειο έγκλημα», πιάνεται στη φάκα, μαζί με τους συνεργούς του. Οι οποίοι τον έδωσαν στεγνά με πολύ μεγάλη χαρά, αφού τους τα είχε κάνει ολίγον τί τσουρέκια.
Και ανήμερα του Πάσχα, οδηγείται στον Κορυδαλλό. Όπου μεταξύ άλλων, ζητά κρουασάν βουτύρου και σπανακόπιτα, αλλά όχι κρέας, στα πλαίσια μιας ειδικής διατροφής που έχει πολλά ανορθόδοξα. Καθώς και ειδική προστασία από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Δηλαδή, μια ιδιότυπη φυλακή μέσα στη φυλακή. Καμία έκπληξη, αφού ο λεβέντης μας ειδικεύεται στα ανορθόδοξα. Παντός τύπου.
Δε μου λες, καλέ μου… Τί τον πέρασες τον Κορυδαλλό; Πεντάστερο ξενοδοχείο με διατροφή;
- Την Kamala την προσέχει κανείς;
- Εσείς πόση Ματούλα φάγατε στη μάπα σήμερα;
- Παπάρα σε χωριάτικη σαλάτα
Εδώ ο John Hare στις βέλγικες φυλακές και παραπονιέται για τις συνθήκες κράτησης και για το νερό στην τουαλέτα, μεταξύ πολλών άλλων .
Μήπως να περάσεις από ‘ κει να του πεις ένα ‘γεια’ και να δεις σε πόσο καλύτερη φάση είσαι; [Ρητορικό το ερώτημα. Δε χρήζει απάντησης].
Σε συμπονώ όμως. Γιατί διάλεξες δύσκολη εποχή και δύσκολους τρόπους για να μετρήσεις τα άστρα της TV και να αφήσεις το (κακό, όπως αποδείχτηκε) στίγμα σου. Μην ανησυχείς. Με το νόμο Παρασκευόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν έχει αλλάξει ακόμα, απ’ όσο ξέρω), θα είσαι στη βιλάρα σου μέχρι να πεις κύμινο…
