Όσοι δεν ζείτε κάτω από κάποια πέτρα τις τελευταίες ημέρες, σίγουρα θα έχετε ακούσει για το περιστατικό όπου οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ πυροβόλησαν και σκότωσαν έναν οπαδό της Ρόμα, όταν το αυτοκίνητο που επέβαινε εμβόλισε τις μηχανές τους και πήγε να τους πατήσει. Όλο αυτό, κατόπιν καταδίωξης που κράτησε τουλάχιστον ένα τέταρτο, μια καταδίωξη, μάλιστα, που, σύμφωνα με τα όσα έχουν βγει στην επιφάνεια μέχρι στιγμής, η ΔΙΑΣ είχε την οδηγία να διακόψει.
Από τα πρώτα λεπτά της γυφτοκτονίας, όπως και με κάθε παρόμοιο περιστατικό, έγινε προσπάθεια θόλωσης της κατάστασης, χρησιμοποιώντας τα γνωστά μέσα. Αυτά που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ήταν ότι το αυτοκίνητο ήταν φρεσκοκλεμμένο και ότι τα πυρά ήρθαν ως απάντηση στον εμβολισμό των μηχανών.
Με αυτά τα δεδομένα, θα περίμενε κάποιος πως θα υπήρχε ένα consensus της εγχώριας ελίτ και του γενικού πληθυσμού για το αν μιλάμε για ένα περιστατικό αστυνομικής βίας ή απλά για ανθρώπους που τράβηξαν τη σκανδάλη για να σωθούν ζωές.
Κι όμως!
Από την ημέρα του περιστατικού, έχει ξεκινήσει από άτομα του γνωστού χώρου αλλά και των δημοσιογράφων των mainstream media η συστηματική λασπολογία, με τα μαργαριτάρια να δίνουν και να παίρνουν, ενώ οι αστυνομικοί κατηγορούνται για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο! “Τον σκότωσαν επειδή ήταν τσιγγάνος”, “Τον σκότωσαν επειδή έκλεψε το αυτοκίνητο”, “Τον σκότωσαν επειδή δεν σταμάτησε”, “Τον σκότωσαν επειδή πέρασε με κόκκινο”, τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ έκαναν ό,τι έκαναν λόγω του ότι βρισκόταν σε κίνδυνο οι ζωές των ίδιων και των συναδέλφων τους, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται από όλες τις μαρτυρίες των ανθρώπων που βρισκόταν στο σημείο. Μάλιστα, ό,τι έγινε, έγινε μετά από επανειλημμένες προειδοποιήσεις, ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες.
Όλα αυτά δεν αποτελούν υποκειμενική άποψη. Προσωπικές απόψεις καλά κάνουν και υπάρχουν, αλλά η πραγματικότητα είναι αυτό που συνεχίζει να είναι εκεί, ανεξάρτητα αν την πιστεύεις. Δεν έχει κανένα νόημα μια συζήτηση για το αν έκαναν ή όχι “καλά” που πυροβόλησαν, καθώς εκεί εισάγεται το υποκειμενικό στοιχείο του τι θεωρεί ο καθένας αρκετό ως αφορμή για να τραβήξει τη σκανδάλη ένας αστυνομικός. Αυτό που έχει σημασία είναι να γνωρίζουμε όλοι, πέραν πάσης αμφιβολίας και διαφωνίας, το τι συνέβη. Και κάτι που επιβεβαιώνεται από όλους όσους ήταν εκεί είναι πως ο οδηγός εμβόλισε τις μηχανές των αστυνομικών, ενώ του είχαν πει να σταματήσει.
Ο μέσος Έλληνας (και όχι μόνο) “νοικοκυραίος” πρέπει να αντιληφθεί το συντομότερο ότι η αστική ελίτ δεν είναι φίλοι του
Στη δεινότερη θέση αυτή τη στιγμή, βέβαια, βρίσκονται οι αστυνομικοί. Το δίλημμα με το οποίο βρέθηκαν αντιμέτωποι εκείνο το βράδυ ήταν ξεκάθαρο: είτε θα πατούσαν τη σκανδάλη, είτε το αυτοκίνητο θα πατούσε τους ίδιους, οι προθέσεις ήταν ξεκάθαρες. Άλλα περιθώρια δεν υπήρχαν. Και τώρα, αφού επέλεξαν να ρισκάρουν τα πάντα προκειμένου να σώσουν τη ζωή των συναδέλφων τους, τίποτα δεν εξασφαλίζει τη δική τους σωματική ακεραιότητα, καθώς ήδη άτομα από τις κοινότητες των Ρομά κάνουν επεισόδια και απειλούν με αντίποινα σε περίπτωση που αθωωθούν.
Αυτό δεν αφορά μόνο τις ομάδες που βρέθηκαν στην οδό Ελπίδος. Αφορά όλους τους αστυνομικούς ανά την Ελλάδα. Το να είσαι αστυνομικός και να γνωρίζεις ότι από τη στιγμή που θα δεις ένα αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω σου, είτε θα καταλήξεις να προσέχεις τον Παντέλο, είτε θα πας φυλακή, αποθαρρύνει τους πάντες από το να κάνουν σωστά τη δουλειά τους! Γιατί να το περάσεις όλο αυτό; Πέρα από τον απλό κόσμο που δεν μπορεί να κάνει τίποτα, θα βρεις τους πάντες απέναντι- δεν πειράζει, λοιπόν, για το κλεμμένο αυτοκίνητο, ας μην βρεθεί ποτέ-.
Το γεγονός δε, ότι υπήρξε εντολή να αφήσουν τα “παιδιά” να ξεφύγουν κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δυσοίωνα, ειδικά όταν μαθαίνουμε το λόγο που η καταδίωξη έπρεπε να σταματήσει: Πριν λίγο καιρό, σε ένα αντίστοιχο περιστατικό καταδίωξης, ο δράστης έχασε τον έλεγχο του οχήματος του και πέθανε! Η φάση πλέον είναι “Δεν πειράζει για την περιουσία του κόσμου, γιατί μπορεί να τρακάρει ο κλέφτης”!
Η εγχώρια ελίτ ξεπέρασε γι ακόμη μια φορά τον εαυτό της. Και δεν εννοώ την επίσκεψη των ζαιων στην οικογένεια του νεκρού. Έτσι κι αλλιώς οι ψήφοι των Ρομά είναι, κατά κύριο λόγο, προϊόν αγοραπωλησίας. Εννοώ την πλήρη άγνοια και τεμπελιά ατόμων του “καλλιτεχνικού” χώρου και των δημοσιογράφων.
Ο Ευαγγελάτος έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει τους αστυνομικούς γιατί δεν πήδηξαν πάνω στο αυτοκίνητο για να πυροβολήσουν τη μηχανή και να το ακινητοποιήσουν, όπως είχε κάνει ένας συνάδελφος τους πριν λίγο καιρό! Λες και αν έχεις κάποιον τέτοιο στο σώμα, θα κάνεις τέτοια σπατάλη ανθρώπινων πόρων και θα τον βάζεις να κυνηγάει γύφτους!
Κάτι τέτοια μικρά περιστατικά, πέρα από το ότι καταδεικνύουν την πλήρη ανικανότητα των δημοσιογράφων στο να καλύψουν τέτοια ζητήματα, δείχνουν και το πώς μας αντιμετωπίζει η ελίτ της χώρας μας. Ο μέσος Έλληνας (και όχι μόνο) “νοικοκυραίος” πρέπει να αντιληφθεί το συντομότερο ότι η αστική ελίτ δεν είναι φίλοι του, για την ακρίβεια θα πάρουν το μέρος του οποιουδήποτε άλλου πριν μπουν στη θέση του για ένα δευτερόλεπτο.
Αν κάτι αποκομίζουμε από το πώς φέρονται σε ανθρώπους που για 800 ευρώ ρισκάρουν κυριολεκτικά τη ζωή τους για να ζούμε ασφαλείς, είναι όχι απλά ότι μας έχουν χεσμένους, αλλά ότι μας σιχαίνονται με όλο τους το είναι. Και δεν εννοώ μίσος από αυτό που κοιτάς τον άλλο στα μάτια, εννοώ κυριολεκτικά σιχαμάρα.
Εμείς, παρ’όλα αυτά θα είμαστε αυτοί που θα επωμισθούμε τις συνέπειες μιας ακόμη πιο παθητικής αστυνόμευσης
Από τη μία, το καταλαβαίνω. Η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει τους φτωχούς (for the record, o ιδιοκτήτης του κλεμμένου αυτοκινήτου είναι ένας Αιγύπτιος τζαμάς με 3 παιδιά) και όταν είσαι έξω από το χορό με την προσωπική σου φρουρά, είναι αναμενόμενο το να μην αντιλαμβάνεσαι τη σημασία της. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, όμως, είναι η πλήρης άρνηση της πραγματικότητας, τόσο σε τεχνικά ζητήματα όσο και σε κοινωνικά. “Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για την ένταξη των Ρομά”, πόσα ακόμα μέχρι να καταλάβουμε ότι απλά δε μας γουστάρουν;
Οι κοινότητες αυτές έχουν λάβει περισσότερη ειδική στήριξη από την πολιτεία σε σχέση με την οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα και όλες οι προσπάθειες έχουν πάει στράφι! Θα ήταν χρήσιμο να παραθέσω ορισμένα στοιχεία σε σχέση με την εγκληματικότητα των Ρομά, αλλά δυστυχώς το ελληνικό κράτος τους συμπεριλαμβάνει στην κατηγορία των ημεδαπών.
Στην Αγγλία και την Ουαλία, πάντως, όπου έχουν γίνει ακόμη πιο εκτενείς προσπάθειες ένταξης, παρά το γεγονός ότι οι Ρομά αποτελούν μόλις το 0,1% του συνολικού πληθυσμού, είναι το 5% των φυλακισμένων, τουλάχιστον κατά το 2012-13. Και αυτές είναι μόνο οι γνωστές περιπτώσεις, στους καταυλισμούς γίνονται τέρατα που δεν μαθαίνονται ποτέ.
- Διαγραφή Σαμαρά
- Θρίαμβος Τραμπ
- Οχι, δεν είναι ο Δένδιας υπεύθυνος για την μείωση κυριαρχίας στο Αιγαίο – Είναι όλοι τους
Το σίγουρο είναι ότι γι’ αυτή την κατάσταση δεν φταίμε εμείς. Εμείς, παρ’όλα αυτά θα είμαστε αυτοί που θα επωμισθούμε τις συνέπειες μιας ακόμη πιο παθητικής αστυνόμευσης. Από τα αριστερά θα ακούσεις ότι η ελίτ σε μισεί επειδή δεν είσαι πλούσιος. Από τα δεξιά θα ακούσεις ότι η ελίτ σε μισεί επειδή είσαι Έλληνας. Τελικά, μάλλον ισχύουν και τα δύο.
