Μας στέλνει ο Καλλίνικος ο Σύριος,
Τα τελευταία δύο χρόνια η ελληνική κοινωνία ζει μία κατάσταση πανδημίας. Καθημερινά τόσο στα ΜΜΕ και στα ΜΚΔ ανακοινώνονται αριθμοί ανθρώπων που εισάγονται στις ΜΕΘ, ημερήσιων κρουσμάτων και θανάτων από ασθενείς. Η κυβέρνηση, σε μία προσπάθεια να ανασχέσει τα κύματα κρουσμάτων επιτυγχάνοντας την περίφημη και πολυπόθητη ανυπαρξία του ιού ( ένας στόχος που αποτελεί μία χίμαιρα ) άρχισε να επιβάλλει προοδευτικά καραντίνες – το αν και κατά πόσο αυτές ήταν ή θα ήταν αποτελεσματικές δεν θα σχολιασθεί εδώ μιας και ξεφεύγει από τους σκοπούς του παρόντος άρθρου.
Με την επιβολή καραντινών και μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ανακοινώνονταν οι προσπάθειες εύρεσης ενός εμβολίου, ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός θεωρητικά αποτελεσματικού εμβολιαστικού σκευάσματος το όποιο όχι απλά θα βοηθούσε τα μέγιστα για την ανάσχεση της πορείας της πανδημίας αλλά θα ήταν το μοναδικό μέσο που θα επιτύγχανε αυτό τον στόχο. Όλοι γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό δεν επιτεύχθηκε ποτέ για ένα απλό λόγο: οι μεταλλάξεις του ιού. Ο ιός μεταλλάχθηκε και το εμβόλιο ως σχεδιασμένο για το αρχικό στέλεχος δεν το έπιανε – αν και υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις ότι ο ιός μεταλλασσόταν πριν την Παρασκευή του εμβολίου.
Οι κυβερνήσεις , τόσο σε εθνικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο, από τις προσπάθειες πειθούς προς τον πληθυσμό για τον εμβολιασμό του πέρασαν σε προσπάθειες εξαναγκασμού του με μέτρα και απαγορεύσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τον διαχωρισμό των πολιτών σε δύο κατηγορίες: τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους (αν και ο ορισμός τους αλλάζει ανάλογα τα κυβερνητικά μέτρα και σταθμά).
Είναι σημαντικό να τονιστούν δύο πράγματα. Αφενός αντί να δοθεί προτεραιότητα στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες που τα δημογραφικά δείχνουν ότι είναι αυτές που κινδυνεύουν περισσότερο, το βάρος μετατοπίστηκε στον υπόλοιπο πληθυσμό και αφετέρου αντί να παρασκευαστούν εμβολιαστικά σκευάσματα ειδικά για τις μεταλλάξεις προωθούταν η χρήση του αρχικού σκευάσματος κατά παράβαση κάθε επιστημονικής και ιατρικής λογικής.
Το γιατί όσοι επέλεξαν τον εμβολιασμό προχώρησαν σε αυτόν είναι γνωστό και φυσικά με λίγη σκέψη μπορεί να γίνει αντιληπτό από όσους για τον οποιονδήποτε λόγο ακόμα δεν το έχουν κατανοήσει. Όμως τα κίνητρα των ανεμβολίαστων δεν έχουν γίνει κατανοητά διότι σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτοί έχουν δαιμονοποιηθεί από τους υπέρμαχους του εμβολίου. Τα κίνητρα αυτών θα επιχειρηθεί να εξηγηθούν σε αυτό το άρθρο. Ο γράφων ανήκει σε αυτή την μερίδα των πολιτών.
Γιατί λοιπόν δεν επιθυμούμε να εμβολιαστούμε; Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτό που ομαδοποιούνται σε τέσσερις κατηγορίες. Οι λόγοι δεν αποκλείουν και δεν αναιρούν ο ένας τον άλλο όπως οι κυβερνητικές θέσεις θέλουν να δείχνουν αλλά συνδυάζονται και αλληλοενισχύονται.
- Δεν χρειάζεται να εμβολιαστούμε. Επί σειρά ετών δεν προχωρούσαμε σε εμβολιασμό με το εμβόλιο της γρίπης ή του ιού του κοινού κρυολογήματος, όχι σε τέτοιο μαζικό επίπεδο. Για τους ίδιους λόγους δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε σε χρήση αυτού του εμβολίου. Είτε χαρακτηριστεί η στάση αυτή ως έμφυτη δυσπιστία προς κάτι καινούργιο είτε ως απλή τεμπελιά δεν έχει την παραμικρή σημασία – για όσους από εμάς τουλάχιστον δεν πάσχουμε από κάποιο υποκείμενο νόσημα, κάποια επιβαρυντική για την υγεία κατάσταση ή δεν ανήκουμε στην 3η ηλικία. Αυτό τεκμηριώνεται από τον τεράστιο αριθμό όσων δήλωσαν ότι εμβολιάστηκαν για κοινωνικούς λόγους, ήτοι επειδή αποκλείστηκαν από την καφετέρια και το γυμναστήριο, ένας αριθμός που σύμφωνα με τις πλέον μετριοπαθείς εκτιμήσεις ανέρχεται στο 20% των εμβολιασμένων. Αν η πανδημία ήταν πραγματικά επικίνδυνη, αυτή η κατηγορία εμβολιασμένων θα ήταν ανύπαρκτη ή στην χειρότερη εξαιρετικά μικρή. Τουλάχιστον 1.600.000 άνθρωποι παραδέχθηκαν πως εμβολιάστηκαν όχι λόγω της όποιας απειλής από τον ιό αλλά επειδή συμμορφώθηκαν λόγω των απαγορεύσεων.
- Διότι είναι δυνητικά επικίνδυνο. Δεν θα εισέλθω σε ανάλυση των ιατρικών ζητημάτων περί παρενεργειών. Δεν θεωρώ προσωπικά πως κατέχω τις απαραίτητες γνώσεις στον κατάλληλο βαθμό και υπάρχουν ειδικοί που μπορούν να μιλήσουν για αυτό πολύ καλύτερα από ότι θα μπορούσα να κάνω. Άλλωστε σκοπός του άρθρου είναι να δοθεί έμφαση στους ηθικούς και πολιτικούς λόγους για τους οποίους αντιστεκόμαστε στην υστερία περί εμβολιασμού. Εν τούτοις τα περιστατικά αιφνίδιων θανάτων είναι υπερβολικά πολλά για να μπορέσουν να κρυφτούν και να αγνοηθούν. Έτσι και αλλιώς τα επόμενα χρόνια πολλά θα αποκαλυφθούν για την υπόθεση όταν η πανδημία θα έχει ξεχαστεί και όλοι θα μπορούν να μιλάνε πιο ελεύθερα όπως γίνεται σε περιπτώσεις που συμφέροντα μπορούν να βλαφθούν. Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η λέξη ‘’παρενέργειες’’ έχει αποκτήσει αλλοιωμένη χροιά λόγω της επίσημης προπαγάνδας. Η λέξη προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιων θετικών επενεργειών του εμβολίου οι οποίες να αντισταθμίζουν τις όποιες αρνητικές επενέργειες. Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ σοβαρά αν αυτό το φαρμακευτικό σκεύασμα που αποκαλούν εμβόλιο παρέχει προστασία από τον ιό όπως πρέπει να κάνει ένα εμβόλιο.
- Τώρα θα αναφέρουμε τους ηθικούς και πολιτικούς λόγους. Το εμβόλιο ως μέτρο δεν είναι αυθύπαρκτο. Πάει χέρι-χέρι με ένα σύνολο κυρώσεων και αποκλεισμών, άμεσων και έμμεσων, για όσους θέλουν να επιλέγουν τι θα βάζουν στο σώμα τους. Δεν έχει καμία σημασία η οποιαδήποτε θεραπευτική ή προστατευτική δράση του, ακόμα και αν αποτελούσε το ιατρικό σκεύασμα για την επίτευξη της αθανασίας. Όταν μία ιατρική πράξη επιβάλλεται με το έτσι θέλω, ως άνθρωποι έχουμε την υποχρέωση να αρνηθούμε – αυτό άλλωστε είναι μία από τις κύριες βάσεις δημοκρατικού καθεστώτος και των ανθρώπων που το αποτελούν: το δικαίωμα της επιλογής ακόμα και αν οδηγεί σε αυτοκαταστροφή. Είναι δείγμα ενός πραγματικά σκεπτόμενου και υπεύθυνου άνθρωπου να επιλέγει κάτι δυσάρεστο μόνο εφόσον έχει πειστεί για την αναγκαιότητα του. Ιατρικές πράξεις χωρίς συναίνεση και χωρίς να συντρέχει κατάσταση εξαιρετικής ανάγκης υφίστανται μόνο τα ζώα. Για αυτά είναι αποδεκτή μία τέτοια βία διότι δεν έχουν ηθική συνείδηση, κατά το νομικό δίκαιο θεωρούνται αντικείμενα προς κτήση, δεν έχουν την ικανότητα δικαιοπραξίας και δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν τις έννοιες του καλού και του κακού. Η αποδοχή του εμβολιασμού κάτω από τέτοιες πρακτικές τρομοκρατίας ( άσχετα από την όποια πεποίθηση και κίνητρο περί προστασίας ) αποτελεί αυτόματα αποδοχή της σχετικοποίησης της ανθρώπινης ιδιότητας και αξιοπρέπειας.
- Ταυτόχρονα το εμβόλιο αποτελεί την κορωνίδα και επιστέγασμα μία πολιτικής εγκλεισμών και καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελώντας την δικαίωση τους. Η εκλογίκευση μίας τέτοιας σκέψης ακολουθεί την εξής οδό: κλειστήκαμε στα σπίτια μας έχοντας ως δεδομένο ότι το εμβόλιο θα έρθει και θα μας απελευθερώσει από την σκιά του ιού όπως φαίνεται από τις ανοησίες που αποτελούν τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί της ΄΄επιχείρησης ελευθερίας΄΄. Σε στρατιωτικούς όρους ( μιας και οι κυβερνήσεις αρέσκονταν να μιλούν περί πολέμου μεταξύ του ιού και της ανθρωπότητας ) κλειστήκαμε στο οχυρό με τον ( υποτιθέμενο ) εχθρό να μας ρίχνει με πυροβόλα και τυφέκια μόνο και μόνο επειδή περιμέναμε την αεροπορία να έρθει να μας σώσει. Χωρίς αυτά τα ψεύδη οι καραντίνες δεν θα είχαν νόημα και στην χειρότερη τον περιπτώσεων θα είχαν πολύ μικρότερη διάρκεια. Οι καραντίνες εξαρχής σχεδιάστηκαν σε συνδυασμό με το εμβόλιο, συνδέονται οργανικά μεταξύ τους σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας: είναι αδύνατο να εξοντώσεις το ένα κεφάλι χωρίς να κοπούν όλα και να εξοντωθεί το τέρας με φωτιά. Και όπως τα κεφάλια του μυθικού τέρατος, αποτελούν μέρη της ίδιας κατασκευής. Όσοι προχώρησαν σε εμβολιασμό για ‘’ιατρικούς λόγους’’ ή για να μην ξεβολευτούν φέρουν πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης για την διαιώνιση τέτοιων μέτρων και την χρήση τους σε άλλες περιπτώσεις ‘’έκτακτης ανάγκης’’. Οφείλουμε να πούμε ότι κάποιοι από αυτούς εξαπατήθηκαν, φάνηκαν αφελείς ή απλά αιφνιδιάστηκαν και πλέον παραδέχονται ότι ‘’δεν περίμεναν να το τραβήξουν τόσο’’. Αν είχαμε μείνει σε ποσοστά πχ. Βουλγαρίας πιθανόν να είχαμε αποφύγει τα υγειονομικά πάσα νόσησης, εμβολιασμού και τεστ, τα βαθιά προσβλητικά για την νοημοσύνη μας μέτρα και νοοτροπίες ‘’απαγόρευση της μουσικής’’ ή ‘’απαγόρευση λειτουργίας πρωινού/μεσημεριανού ωραρίου’’ ή ‘’ όποιος δεν κάνει την εκάστοτε επαναληπτική δόση παύει να είναι εμβολιασμένος και είναι ανεμβολίαστος ή μερικώς εμβολιασμένος’’ αλλά απάνω από όλα το άγος του προστίμου ( όπως το πρόστιμο σε όσους συνταξιούχους δεν είχαν εμβολιαστεί επαναληπτικά ) , μία από τις πλέον αποτρόπαιες κακώσεις που η κυβέρνηση απεργάστηκε και που θα αποτελεί μέρος των πλέον μελανών σελίδων της ιστορίας μας.
Ένα πράγμα που χρειάζεται να τονίσουμε είναι πως πολλές χώρες αρχίζουν να αποσύρουν τέτοιου είδους περιοριστικά μέτρα με το Ηνωμένο Βασίλειο να έχει ξεκινήσει την διαδικασία απόσυρσης πολύ καιρό πριν ενώ ο εμβολιασμός ποτέ δεν έγινε με έμμεσο ή άμεσο τρόπο υποχρεωτικός και σίγουρα όχι σε επαναληπτική βάση. Στην ίδια βάση βλέπουμε και στην χώρα μας να υπάρχει απόσυρση κάποιων από τα μέτρα που είχαν θεσμοθετηθεί.
Επίσης η ύπαρξη χωρών που κατάφεραν να αποκτήσουν την περίφημη ανοσία αγέλης απέναντι στο εκάστοτε στέλεχος αλλά και σε κάθε νέα μετάλλαξη που κυκλοφορεί χωρίς μέτρα περιορισμού επιβαλλόμενα από το κράτος αλλά με απλές συστάσεις προς τους πολίτες δείχνουν πως οι καραντίνες δεν αποτελούν μονόδρομο όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν.
Κλείνω το άρθρο με ένα τελικό συμπέρασμα. Οι στημένες δημοσκοπήσεις έχουν ως στόχο να στιγματίσουν τους ανεμβολίαστους ως ένα ετερόκλιτο όχλο και να τους παρουσιάσουν ως ένα τυχαίο συνονθύλευμα ανθρώπων. Για αυτό με διάφορα διανοητικά άλματα οι λόγοι μη εμβολιασμού παρουσιάζονται ως αμοιβαία αποκλειόμενοι μεταξύ τους ενώ στην πραγματικότητα αλληλεπικαλύπτονται και λειτουργούν συμπληρωματικά φτιάχνοντας ένα τείχος ανοσίας κατά της πανδημίας της ανοησίας και της τυραννίας. Παράλληλα με την σύγχυση που επιφέρουν ως προς τα κίνητρα των ανεμβολίαστων έχουν και ένα άλλο σκοπό: τον αποπροσανατολισμό από τα κίνητρα των εμβολιασμένων.
Κανείς δεν πρόκειται να δει κάποια έρευνα του τύπου ‘’γιατί το κάνατε’’ σε κανένα από τα ΜΜΕ είτε διότι οι φορείς που διεξάγουν είναι σε σχέση αλληλεξάρτησης με το κράτος και αποτελούν παραμάγαζα του είτε διότι τα σύγχρονα στατιστικά εργαλεία που μπορούν να δώσουν φως κοστίζουν ακριβά και κανένας από τους υπεύθυνους για την σωστή ενημέρωση των πολιτών δεν επιθυμούν να δώσουν τα απαραίτητα χρήματα.
