Στις 18 Μαρτίου 1959, όλες οι πρωινές αθηναϊκές εφημερίδες πρόβαλαν με εντυπωσιακούς τίτλους και ενθουσιώδη και συγκινητικά λόγια ως γεγονός της ημέρας την άφιξη του ΔΙΓΕΝΗ, του θρυλικού αρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α.
Ήταν ένας ελάχιστος φόρος τιμής προς τον άνθρωπο εκείνον, ο οποίος επί τέσσερα χρόνια, αντιμετωπίζοντας καθημερινά το θάνατο, πάλεψε με μία δράκα αποφασισμένων αγωνιστών, με αυτοσχέδια μέσα και χωρίς να ελπίζει από πουθενά βοήθεια, έναν αντίπαλο πανίσχυρο, άρτια εξοπλισμένο και άφθονα εφοδιασμένο με όλα τα σύγχρονα μέσα.
Χτυπητή και προκλητική εξαίρεση στον γενικό πανηγυρισμό της αφίξεως του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος απετέλεσε η «Αυγή».
Το εδώ ημερήσιο όργανο του… Χρουστόφ θεώρησε ως σπουδαιότερο γεγονός της ημέρας το «τιμητικό δίπλωμα» που απενεμήθη από την γνωστή Σοβιετοκινούμενη «Διεθνή Οργάνωση Δημοσιογράφων» -που είχε έδρα στο παραπέτασμα -στον λανσαρισμένο από την κομμουνιστική προπαγάνδα ως «εθνικό ήρωα» Μανώλη Γλέζο.
Στην θέση που οι άλλες εφημερίδες είχαν βάλει τις φωτογραφίες και τις ενθουσιώδεις περιγραφές τους από την άφιξη του ΔΙΓΕΝΗ, η «Αυγή» τοποθέτησε φωτοτυπία του «τιμητικού διπλώματος» .Το «δίπλωμα» το οποίο υπογράφεται από τον σοβιετικό Μιχαήλ Σοβολόβοφ, τον Κινέζο κομμουνιστή Γι και δύο άλλους κομμουνιστές της Γαλλίας και του Μεξικού (Γιάννης πίνει ,Γιάννης κερνάει) φέρει στο κέντρο μία φαιδρή παράσταση : ένα στυλό με κλάδο ελαίας. Και εξηγεί ότι απονέμεται στο Γλέζο για την «ειρηνόφιλη» δράση του -προφανώς κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών και του συμμοριτοπολέμου.
Η σχετική με την άφιξη του ΔΙΓΕΝΗ ειδησεογραφία καταχωνιαστεί και σε μία άκρη της εφημερίδας με συνέχεια…στην πέμπτη σελίδα. Ήταν μία ξερή περιγραφή γεμάτο υπαινιγμούς και επιθέσεις κατά της Κυβερνήσεως και έμμεσος κατά του προσώπου του ίδιου του αρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α. Δεν περιμέναμε καλύτερη συμπεριφορά από το φύλλο αυτό μόλις άρχισε η δράση της Ε.Ο.Κ.Α. , πρόσθεσε την φωνή του στις συκοφαντικές επιθέσεις και τα υβρεολόγια του ραδιοσταθμού των συμμοριτών και του ΑΚΕΛ. Για τους κομμουνιστές το κυπριακό δεν ήταν ένα εθνικό κίνημα αλλά μία ευκαιρία και προπαγάνδα.Για να μπορέσουν μάλιστα να το καπηλευτούν καλύτερα επιχείρησαν να το θέσουν στην Κύπρο κάτω από τη δική τους διεύθυνση, απομονώνοντας την εθνική του ηγεσία και τους πραγματικούς πατριώτες, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Το τραγικό μάθημα της Κατοχής είχε διδάξει πολλά στον αρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. Και τελικά αυτοί που απομονώθηκαν και ξεσκεπάστηκαν ως διασπαστές, προδότες και συνεργάτες των Άγγλων ήταν οι Ακελικοί . Η Ε.Ο.Κ.Α. μέσα σε σύντομο διάστημα κατέκτησε τεράστιο γόητρο και ανάγκασε τους υβριστές και τους συκοφάντες να καταπιούν τη γλώσσα τους.
Το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ και κυρίως η Ε.Δ.Α. σταμάτησαν τις ανοιχτές επιθέσεις και έβαλαν μπροστά την ύπουλη τακτική της αποσιωπήσεως, των υπαινιγμών, του ψιθύρου και του αντιπερισπασμού. Ένα δείγμα της τακτικής αυτής είχαμε με τη δημοσίευση του … στυλό με τον κλάδο της ελαίας.
Η προσοχή του νοήμονος αναγνωστικού κοινού της εφημερίδος έπρεπε να στραφεί όχι στον άνθρωπο που ριψοκινδύνευσε επί τέσσερα χρόνια την ζωή του στην υπηρεσία του έθνους, αλλά στον «εθνικό ήρωα» της Μόσχας και το σοβιετικό στυλό του.
-Ο Διγενής έδωσε το παρών του κατά τους κρισιμότερους και δραματικότερους αγώνες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
-Κατά την Κατοχή οργάνωσε χωρίς καμία υποστήριξη και καμιά βοήθεια, κίνημα αντιστάσεως κατά του κατακτητή.
-Από το 1943 υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει εκτός από το στρατό κατοχής, τις δολοφονικές και συκοφαντικές επιθέσεις των κομμουνιστών.
-Κατά τα Δεκεμβριανά δέχτηκε από τους πρώτους στο Θησείο την επίθεση των ξενοκίνητων ορδών του ΕΛΑΣ, υπεραμυνόμενος των ιερών και οσίων του έθνους.
-Και όταν ο ελληνικός λαός άρχισε πια να απολαμβάνει τους καρπούς της ειρήνης ύστερα από μία δεκαετία αιματηρών περιπετειών, ο ΔΙΓΕΝΗΣ στρατεύτηκε πάλι σε έναν άνισο αγώνα για την απελευθέρωση σκλαβωμένων αδερφών μας. Αλλά και στον αγώνα αυτόν, που το κατέστησε θρύλο, ήταν μοιραίο να μην πολεμήσει σε ένα μονάχα μέτωπο. Από την πρώτη στιγμή απέναντί του δεν παρατάχθηκε μόνο ένας τέλεια οργανωμένος και εφοδιασμένο στρατός κατοχής αλλά και το τουρκικό στοιχείο και η κομμουνιστική αντίσταση και προδοσία.
-Τέσσερα χρόνια δοκιμάστηκε σε αυτόν το τριμέτωπο αγώνα το ατσάλι της εθνικής του ψυχής και δεν λύγισε.
Πηγή : περιοδικό «Γνώσεις» , Μάρτιος 1959
