Μία συζήτηση για το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού

Ο κορωνοιός δε μπορεί να καθορίζει αενάως τη ζωή μας

-Έχουμε 200 καινούργια κρούσματα!

-Και λοιπόν;

-Μα δεν άκουσες τι σου είπα;! 200 συνάνθρωποι μας διαγνώστηκαν με κορωνοιό!

-Σε άκουσα πολύ καλά. Σε ρώτησα και εγώ λοιπόν, τι σημαίνει αυτό.

-Μα χρειάζεται επεξήγηση;! Δεν καταλαβαίνεις πως αυτό είναι καταστροφικό;!

-Όχι, δεν το καταλαβαίνω. Γιατί πολύ απλά δε μου λέγει κάτι ένας αποκομμένος από οποιοδήποτε πλαίσιο αναφοράς, αριθμός. Πόσο μάλλον όταν αυτός αφορά ιώσεις και όχι το αποτέλεσμα ιώσεων. Γνωρίζεις σε τι μεταφράζεται ο αριθμός αυτός ως προς την υγεία και ευζωία του πληθυσμού;

-Μα οι άνθρωποι αυτοί αρρώστησαν με κορωνοιό! Δε φτάνει αυτό, ώστε να ανησυχούμε;

-Προφανώς κάθε ίωση και ασθένεια συνανθρώπων μας, αποτελεί αιτία προβληματισμού όλων μας. Προκειμένου όμως αυτές να αποτελούν μόνιμη αιτία συνολικής κινητοποίησης, αντίδρασης και εν τέλει και εκ των πραγμάτων πανικού των πάντων, θα πρέπει οι ιώσεις αυτές να μεταφράζονται σε συγκεκριμένη και προφανώς σημαντική θνησιμότητα. Γνωρίζεις πόσοι από αυτούς τους νέους 200 ασθενείς θα καταλήξουν;

-Όχι.

-Θα σου πω εγώ. Ελάχιστοι. Ίσως ούτε καν μετρούμενοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και αυτοί ,κατά πάσα πιθανότητα, όντες υπερήλικες, πάσχοντες από παράλληλα και πολλαπλά χρόνια νοσήματα.

-Μα πως μπορείς να είσαι τόσο αναίσθητος ως προς την ανθρώπινη ζωή; Πως μπορείς και τη κατατάσσεις βάσει ηλικίας;!

-Το ίδιο αναίσθητος με εσένα, ως προς κάθε άλλη και μάλιστα πιο δεδομένη και εντατική αιτία θανάτων στην κοινωνία μας. Δε φαντάζομαι να πανικοβάλλεσαι ανάλογα για τους υπερπολλαπλάσιους νεκρούς στη χώρα μας, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, από πλείστες άλλες αιτίες; Ως προς την ηλικία και τη γενικότερη υγεία των νοσούντων και φυσικά νεκρών, αυτή προφανέστατα λογίζεται ως σημαντική, για τη θεώρηση αυτών. Δε χρειάζεται να είσαι ακραίος υλιστής και ωφελιμιστής, για να θεωρείς πιο σημαντική την υγεία των νεότερων, έναντι εκείνων, που βρίσκονται στο λυκόφως της ζωής τους.

-Μα εδώ ομιλούμε για ακραία μεταδοτική νόσο! Οι 200 αυτοί, μπορεί να έχουν ήδη μεταδώσει τη νόσο σε διπλάσιους ή και περισσότερους ανθρώπους και αυτοί με τη σειρά τους σε ακόμη περισσότερους!

-Το γνωρίζω. Για αυτό άλλωστε και εγώ υποστήριξα πλήρως την πρώτη καραντίνα στη χώρα, καθ’ότι ήμαστε πλήρως απροετοίμαστοι και άσχετοι ως προς τον κινεζοιό. Εν αντιθέσει όμως με τότε, πλέον γνωρίζουμε τα αποτελέσματα της νόσου-ακόμη και σε καταστάσεις μηδενικής ή έστω ελάχιστης καραντίνας-, έχουμε οργανώσει τις πολιτείες μας και ιδίως τα συστήματα υγείας μας και κυρίως ζούμε σε κοινωνίες ακραία κινητοποιημένες, ως προς τη αυτοσυντήρηση και τον αυτοέλεγχο των πολιτών τους. Μπορώ λοιπόν και δε πανικοβάλλομαι τόσο εύκολα, πόσο μάλλον, με πολύ μικρότερες πλέον εξάρσεις της επιδημίας.

-Μα τι είναι αυτά που λέγεις! Δε βλέπεις πόσο αυξάνονται συνεχόμενα τα κρούσμα και οι νεκροί διεθνώς;!

-Καταρχάς, με αφορά κυρίαρχα και πάνω από όλα, το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Και αυτή, επί της ουσίας, δε χρειάζεται να ανησυχεί ιδιαίτερα, ως προς το τι συμβαίνει στο εξωτερικό, εφόσον διατηρεί τα σύνορα της κλειστά ή έστω ακραία ελεγχόμενα. Τώρα ως προς την αύξηση των κρουσμάτων και νεκρών διεθνώς, αυτή οφείλεται ξεκάθαρα και με την εξαίρεση των Η.Π.Α., στην καθυστερημένη εξάπλωση της νόσου στον αναπτυσσόμενο και Τρίτο Κόσμο, όπου και κατοικεί το μέγιστο μέρος των 7.800.000.000 κατοίκων του Πλανήτη. Ας προσπαθούμε και εμείς οι ίδιοι και παρά την μισθωμένη κινδυνολογία των μέσων παραπληροφόρησης, να θέτουμε τους αριθμούς στο σωστό πλαίσιο αναφοράς.

-Οπότε τελικά δεν ανησυχείς καθόλου για τον κίνδυνο που συνιστά ο κορωνοιός!

-Προφανώς και τον λαμβάνω σοβαρά υπόψη. Καταλαβαίνω όμως, πως αυτός δε μπορεί να καθορίζει αέναα τη ζωή μας και να αναστέλλει μόνιμα κάθε δραστηριότητά μας, στο άκουσμα της παραμικρής αύξησης των κρουσμάτων, ακόμη και των νεκρών λόγω αυτών. Πρέπει επιτέλους να αποδεχτούμε πως η ασθένεια θα προκαλεί ένα δεδομένο και προβλέψιμο αριθμό θανάτων ετησίως. Πρέπει δηλαδή να παύσουμε να αντιμετωπίζουμε τη νόσο ως κάτι έκτακτο, καθώς διαφορετικά δε θα είναι καθόλου έκτακτη η συνολική μας ευμάρεια και ευζωία, λόγω των συνεχόμενων οικονομικών υφέσεων.

Εν τέλει αγαπητέ φοβισμένε μου συνΈλληνα, βρίσκεσαι νοητικά και πρακτικά, μεταξύ της Σκύλλας των ”ειδικών” και δημοσιογράφων, που ηδονίζονται από τον έλεγχο που ασκούν στην ύπαρξη σου, χάρη στον κινεζοιό και της Χάρυβδης των υπερευαίσθητων και ηθικολογικών όχλων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που έχουν ως πατέρα, μητέρα και λύτη κάθε γρίφου της ζωής τους, την κρατική παρέμβαση και εν προκειμένω αυταρχικότητα.

Κόψε λοιπόν επιτέλους τον ομφάλιο λώρο της νόησης σου και αντιλήψου τα όσα ακούγεις στο κουτί ως προς τον κινεζοιό, ως αυτό που πραγματικά είναι: μία αδρά πληρωμένη, μονομερή και μονόπλευρη αφήγηση της πανδημίας, με αποκλειστικό στόχο, την αποδοχή από εσένα, κάθε αναστολής των ελευθεριών και των οικονομικών σου δραστηριοτήτων, που θα κρίνει απαραίτητη η Κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιεί τα ακραία φοβικά στοιχεία της κοινωνίας και να μειώνει κατά το δυνατό και προς πολιτικό της όφελος τον άμεσο και εμφανή αριθμό των θυμάτων.

Ως προς τα μακροπρόθεσμα και δυνητικά πολλαπλάσια θύματα της οικονομικής ανέχειας, που αυτή η πολιτική προκαλεί, αυτά ούτως ή άλλως θα ξεχαστούν στο λαβύρινθο των δημόσιων στατιστικών και της μιντιακής συσκότισης.

Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.

Περισσότερα απο

Taxo Pari

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ