Όνειρο μου είναι να δουλέψω κάποτε στο Darkademia Exotica στη Μύκονο.
Προς το παρόν, το μόνο που έχω καταφέρει είναι να ανέβω στο Darkademia Ισογείου. Έχω αναβαθμιστεί δηλαδή, καθώς μέχρι πρότινος ήμουν στο Υπογείου.
Το Darkademia ξεκίνησε από το Υπόγειο (είναι και ο λόγος που διατηρεί ακόμη την αίγλη με την οποία περιβάλλει ο χρόνος τα ερείπια που αναπνέουν ακόμη), έπειτα ο ιδιοκτήτης του αγόρασε τον χώρο του, μαζί με τον χώρο στο Ισόγειο του Κτηρίου, που πριν ήταν ένα μπιλιαρδάδικο, και έτσι επέκτεινε το brand και το target group του concept. Δεν υπήρχαν άλλοι όροφοι – πράγμα περίεργο για ένα κτήριο στο κέντρο της Πρωτεύουσας, στην Πλατεία Ηνωμένων Πολιτειών, ειδάλλως υποθέτω θα επεκτεινόταν και σε αυτούς.
Όταν οι δουλειές ανέβηκαν και άλλο – χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση, από στόμα σε στόμα έγιναν γνωστές οι «υπηρεσίες» του – ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άνοιγμα. Κατέβηκε στη Μύκονο – δλδ ακόμη πιο κάτω από το Υπόγειο, υπό μία έννοια του as below so above – και προχώρησε στο μεγάλο deal – άνοιξε στην Ελιά το Darkademia Exotica.
(Για όσους γνωρίζουν το rock club Tithora, οι παραλληλισμοί είναι λογικοί. Με τη διαφορά, βέβαια, ότι το συγκεκριμένο Club, που από την Τιθορέα προχώρησε στην Αθήνα και έπειτα στη Σαντορίνη απευθύνεται σαφώς σε εντελώς διαφορετικό κοινό)
Φυσικά, το target group του Exotica είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο (το πιο «ταπεινό») του Darkademia Υπογείου.
Darkademia Υπογείου
Όπως είπα, ξεκίνησα από το Υπόγειο – όπως πρέπει να κάνει το άτομο που θέλει να προχωρήσει προς το Ισόγειο και το Exotica. Το Υπόγειο, όπως είναι λογικό, απευθύνεται σε άτομα από το Υπόγειο. Έχει, πέρα από την ταυτολογική του raison d’être, αυτή τη ντοστογιεβσκική χροιά του μεγάλου έργου του Ρώσου, τα βελούδινα τοιχώματά του και η κεντρική πίστα αποπνέουν κάτι αιθέριο που ωστόσο δεν θέλεις να σε πλησιάσει, καθώς όταν πια έχει φτάσει σε σένα, αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για ένα πολύ βαρύ άρωμα που μόνο άνθρωποι του Υπογείου μπορούν να απολαύσουν.
(Γι’ αυτό εν τέλει το Υπόγειο, λένε πολλοί, ακόμη και αν καταρρεύσει η Αυτοκρατορία, θα είναι το τελευταίο που θα πέσει)
Στο Υπόγειο, οι οθόνες δεν είναι τόσες πολλές, και υπάρχουν τέσσερα πορτρέτα, του Ρώσου, του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, του Baudelaire, και του Παπαδιαμάντη. Ανθρώπων που, αν δεν έχουν κάτι άλλο κοινό, αν δεν μπορείς να βρεις κάτι άλλο κοινό, βλέπεις καθαρά το πόσο άβολα αισθάνονται απέναντι στον φακό. Το ημίφως το προτιμούν επειδή κατανοούν ότι το φυσικό φως πλέον είναι τεχνητό μετά τις παρεμβάσεις του ανθρώπου, ή τελοσπάντων αυτού που κατάντησε να είναι ο άνθρωπος, προϊόν και αυτός της κλιματικής αλλαγής.
Στο Υπόγειο, λοιπόν, θα βρεις Δ.Υ. κατώτερης βαθμίδας και προπτυχιακούς. Δ.Υ. που χρειάζονται τη ντάρκα τους για να προχωρήσουν στη ζωή τους και άτομα που τη χρειάζονται εν είδει πτυχίου για να αρχίσουν τη ζωή τους. Εσύ είσαι εκεί για να την προσφέρεις, χωρίς να χρειάζεται να παριστάνεις πως νοιάζεσαι – No strings attached. Φυσικά, το γνωρίζουν – ειδάλλως δεν θα έμπαιναν καν στη διαδικασία να κατέβουν στο Υπόγειο. Όλοι, άλλωστε, είναι άνθρωποι του Υπογείου, και έχουν κατέβει για να γράψουν ή να διαβάσουν ή ακόμη και να τους γράψουν τις δικές τους Σημειώσεις.
Γνωρίζοντας, επίσης, και προφανώς, πως οι μόνες Σημειώσεις που θα (που αξίζει να) διαβαστούν είναι εκείνες του αυθεντικού Ανθρώπου του Υπογείου, δλδ του έργου του Ρώσου.
Τη μετάφραση του μείζονος μικρού αυτού έργου στην Ελληνική την έχω δει είτε ως Σημειώσεις από το Υπόγειο είτε ως Το Υπόγειο, νομίζω. Αν θυμάμαι καλά, πρόκειται για τη συνειδητή προσπάθεια ενός νευρωτικού να αποδείξει στον εαυτό του πως είναι κάτι παραπάνω από τον εαυτό του και εν τέλει να προχωρήσει σε μία συνηγορία, υπέρ της Ελευθερίας της Ανθρώπινης Βούλησης – με την ετυμηγορία να είναι τουλάχιστον ασαφής.
Κατά κάποιον τρόπο, και οι επισκέπτες της Darkademia Υπογείου το ίδιο προσπαθούν να κάνουν – δεν γνωρίζω αν φεύγουν κατά τι σοφότεροι, για την ακρίβεια πολύ αμφιβάλλω.
Εμάς η δουλειά μας είναι να τους γνωρίσουμε και να τους προσφέρουμε τη ντάρκα τους – ένας ευφημισμός για τις υπηρεσίες που τους προσφέρουμε, συντεθειμένος από το dark (νταρκ) και τη σάρκα = ντάρκα. Αυτοί θα αγοράσουν, λοιπόν, τις υπηρεσίες μας και θα προσπαθήσουν να βγουν στο φως του ηλίου – όπου καθένας έχει μία θέση αρκεί να είναι υπό το τεχνητό της υπόθεσης – με τη συνείδησή τους απόλυτα τοποθετημένη στο μοιρογνωμόνιο μέσα από το οποίο κοιτάζουν τη ζωή τους.
Συνήθως δεν έχουν να πουν τίποτε – το πιο ενδιαφέρον που έχω ακούσει από κάποιον, ότι τα ταγιέρ των 80s ήταν αυτά που δημιούργησαν τα top models των 90s. Ήταν μεγάλος φαν της Σίμπιλ Σέπερντ, στο Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια.
Μετά, χάνονται. Και να τους δεις στον δρόμο, είναι από τους τύπους που δεν θα δώσεις σημασία. Έχοντας πάρει τη ντάρκα τους, μοιάζει και οι ίδιοι να αποφασίζουν, κατασταλαγμένα, ότι αυτό ήταν και το ανώτερο στάδιο εξέλιξής τους.
Darkademia Ισογείου
Στο Ισόγειο ανέβηκα μετά από ευδόκιμη υπηρεσία στο Υπόγειο.
Αν ανέβεις στο Ισόγειο, καταλαβαίνεις πως όλα γίνονται καλύτερα – τα άτομα στα οποία απευθύνεσαι, η μουσική του DJ, τα ποτά ακόμη – αναγκαστικά, λοιπόν, και η ποιότητα των υπηρεσιών – η ποιότητα της ντάρκας που παύει να είναι απλώς ντάρκα· ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω κλπ.
Οι οθόνες είναι σαφώς περισσότερες. 24/7 συντονισμένες σε ειδήσεις και χρηματιστήριο. Στο χρηματιστήριο συντονισμένες σαν remnant of the past. Όταν ανεβαίνεις στο Ισόγειο, κάποια στιγμή θα γνωρίσεις και τον ιδιοκτήτη.
Όταν συναντήθηκα μαζί του, θυμάμαι ξεκάθαρα ότι στις ειδήσεις στην τεράστια οθόνη πίσω από το γραφείο του έπαιζε εκείνο το σκάνδαλο λογοκλοπής διδακτορικού – στο διάλειμμα για διαφημίσεις πριν την πρόγνωση του καιρού, ο ιδιοκτήτης μου είπε
(περίμενα να ακούσω πως δούλεψα σκληρά, πως πρέπει να δουλέψω ακόμη σκληρότερα κλπ. Τις γνωστές κοινοτοπίες δηλαδή)
και όμως (χωρίς βέβαια να γνωρίζω αν αυτό που μου είπε ήταν αυθόρμητο ή αν τα ίδια λέει όποτε γίνεται κάποια «αναβάθμιση» στο λογισμικό) αυτό που μου είπε ήταν – συνοψίζω
Όλο αυτό το σύστημα πρέπει να καταργηθεί – υπάρχουν τόσοι ηλίθιοι πλέον που καταλαβαίνεις ότι δεν θα τους σώσει καμία ντάρκα – ένα έχε στο μυαλό σου – στο Ισόγειο θα λειτουργείς με βάση το «One dark of flesh no more no less.» Θα καταλάβεις αργότερα τι εννοώ. Όταν καταλάβεις, και αν καταλάβεις, σε περιμένει το Exotica.
Δεν τον έχω δει από τότε. Υποθέτω, ωστόσο, ότι είναι a man of his word. Ότι θα καταλάβει πότε κατάλαβα τι εννοούσε. Ελπίζω να καταλάβω και εγώ σύντομα.
Όνειρο μου είναι να δουλέψω κάποτε στο Darkademia Exotica στη Μύκονο.
Μέχρι τότε στο Ισόγειο.
Όπου συχνάζουν κυρίως Δ.Υ. ανώτερης βαθμίδας και άτομα με φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Ιδιότητες που, ωστόσο, έχω παρατηρήσει, συμπίπτουν συχνά στο ίδιο πρόσωπο. Πράγμα που αν και βρίσκω αντιφατικό – well, δεν είναι κάτι που θα σου δημιουργήσει αναστολές στο να προσφέρεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις υπηρεσίες σου.
Οι οποίες, προφανώς, δεν θα πρέπει να περιορίζονται σε μία ντάρκα αλλά να έχουν αναβαθμιστεί – πλέον δεν ακούς καθόλου τον όρο ντάρκα, έχει αντικατασταθεί από το one dark of flesh, έναν όρο πιο ποιοτικό θα έλεγε κάποιος στα αυτιά και μακριά από τον αγοραίο και εκχυδαϊσμένο ντάρκα.
Οι άνθρωποι του Ισογείου δεν μιλάνε ιδιαίτερα – είναι πιο συνειδητοποιημένοι από τους ανθρώπους του Υπογείου. Ο στόχος τους είναι να πάρουν αυτό το σκοτάδι σάρκας που χρειάζονται – που κατά κάποιον τρόπο είναι ήδη δικό τους και που υπάρχει ο κίνδυνος να τους ζητηθεί πίσω αν σπάσουν τους όρους της συμφωνίας με τον ιδιοκτήτη (και που κανείς πέρα από λίγους δεν γνωρίζει αλλά φημολογείται ότι αρχίζει από την εχεμύθεια και φτάνει στα ανώτερα κλιμάκια της γραφειοκρατίας, σαν εκείνη την ιστορία του Πούσκιν, στα κλιμάκια εκείνα όπου η γραφειοκρατία γίνεται πια Γραφειοκρατία και αυτονομείται από τους ανθρώπινους χειριστές της, αποκτά τη δική της Νοημοσύνη και αρχίζει να ελέγχει τα μέλη της).
Κάποιος ανάμεσά τους μου είπε κάποτε – ήταν μία πολύ σπάνια στιγμή παραδοχής; δεν γνωρίζω – Εμείς οι μεταμοντέρνοι φιλελεύθεροι είμαστε μεταμοντέρνοι σκελετοί με γυαλιά ηλίου.
Προσπάθησα να καταλάβω τι εννοούσε. Τι χρειάζεται τα γυαλιά ηλίου ένας σκελετός; Οι κλασικοί φιλελεύθεροι είναι κλασικοί σκελετοί με γυαλιά ηλίου; Αν τα μάτια είναι το παράθυρο της ψυχής τι ψυχή κρύβουν τα γυαλιά σε αυτούς που δεν έχουν μάτια; Πιστεύουν οι μεταμοντέρνοι φιλελεύθεροι σε αυτό που λέμε ψυχή;
Τροφή για σκέψη μέσα στο σκοτάδι δεν είναι κάτι καλό – το πιθανότερο είναι να αρχίσει να τρέφεται το σκοτάδι – πολύ πιθανό αυτό το σκοτάδι σάρκας να γίνει ένα περίεργο παιχνίδι που θα σε ρουφήξει μέσα σε ένα βασίλειο θνήσκοντος ηλίου όπου φιλελεύθεροι μεταμοντέρνοι σκελετοί προσπαθούν να μάθουν να χορεύουν χρησιμοποιώντας ενεργούμενα· χρησιμοποιώντας εσένα.
No strings attached, ειδάλλως κινδυνεύεις.
Έμαθα να μη σκέφτομαι. Να προσφέρω το dark of flesh που μου αναλογεί εντελώς αυτόματα.
Το περίεργο είναι ότι όσο πιο απόμακρα τους αντιμετωπίζεις, τόσο περισσότερο σε προτιμούν. Οι δουλειές μου πάνε πολύ καλά. Όλα δείχνουν ότι μπορώ να κάνω το μεγάλο βήμα και να προχωρήσω σε αυτό το club για πολύ λίγα μέλη. Όλα δείχνουν ότι (κατά πάσα πιθανότητα, καθώς, και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ομιχλώδες του τοπίου ευνοεί τους αστικούς μύθους) θα είμαι ο πρώτος άντρας που θα το πετύχει αυτό.
Να δουλέψει στο Darkademia Exotica.
Darkademia Exotica
Το club με την πιο δύσκολη πρόσβαση για τον οποιονδήποτε ή οποιαδήποτε. Πολύ λίγα είναι γνωστά γι’ αυτό. Ο ιδιοκτήτης έχει φροντίσει να το επενδύσει με το καλύτερο υλικό μετά το βελούδινο σκοτάδι. Τη σιωπή. Διαφόρων ειδών ιστορίες έχουν συμβάλει στις θρυλικές διαστάσεις που έλαβε το Exotica.
Ακόμη και το όνομά του μοιάζει να είναι μία συμπαιγνία ιστοριών που αλληλοεισχωρούν αρχίζοντας από τη Σιωπή με την Εχεμύθεια και φτάνοντας σε έναν σωρό ευφάνταστων διπόλων, που εκτείνονται από το συνωμοσιολογικό μέχρι το τραγελαφικό.
Θα αρκεστώ στην πιο λογική από αυτές. Ok, το Darkademia όλοι γνωρίζουμε από πού παράγεται. Dark και Academia – το μικρό όνειρο ενός φιλολόγου που έγινε μία μεγάλη ιστορία εμπορικής επιτυχίας χάρη στην ευέλικτη και εχέμυθη πολιτική του· να προσφέρει papers σε όσους τα ζητούσαν για να προωθήσουν την ακαδημαϊκή τους παιδεία – και, εν πολλοίς, την επαγγελματική τους ζωή.
Ήθελε, λ.χ., ένας φοιτητής, μία φοιτήτρια να ξεμπερδεύει με το πτυχίο κάνοντας μία εργασία 10 σελίδων; Δεν είχε παρά να κατέβει στο Υπόγειο, να επιλέξει τον ή τη συνεργάτη του παραρτήματος Darkademia Υπογείου που θα αναλάμβανε την εργασία του και να δώσει το ok, και μετά να περάσει και να παραλάβει την εργασία – αν τον έβλεπες έξω δεν τον γνώριζες και δεν σε γνώριζε. Χρειαζόταν ένας Δ.Υ. ένα μεταπτυχιακό για να προχωρήσει επαγγελματικά; Η ίδια διαδικασία.
Το αντίστοιχο συνέβαινε και στο Darkademia Ισογείου, με τη διαφορά ότι η εξειδίκευση πλέον ήταν μεγαλύτερη, η εργασία (υπενθυμίζω δεν επρόκειτο απλώς για μία ντάρκα, αλλά για a dark of flesh, δλδ και ορολογικά τα πράγματα σοβάρευαν) πιο υπεύθυνη, η προσοχή πολύ μεγαλύτερη. Η παραμικρή υπόνοια ότι η εργασία είναι κατώτερη του αναμενομένου θα κατέστρεφε τη φήμη του Darkademia.
Darkademia λοιπόν – Σκοτεινή Ακαδημία.
Όμως, το Exotica;
Ποντάρω και εγώ, όπως πολλοί άλλοι, στην περίφημη ταινία του Ατόμ Εγκογιάν για εκείνο το club όπου η κοπέλα προσφέρει τις δικές της υπηρεσίες στους πελάτες της. Προφανώς, πρόκειται για ένα pun του ιδιοκτήτη, ένας παραλληλισμός της πώλησης του κορμιού της κοπέλας με την πώληση του μυαλού των εργατών του Darkademia. Όποιος έχει δει την ταινία καταλαβαίνει.
Ίδια ασάφεια ως προς την προέλευση του ονόματος επικρατεί και για το ποιοι εμφανίζονται στο Exotica ως πελάτες. Σίγουρα πρόκειται για ονόματα που ακούγονται στις ειδήσεις – και αυτό προφανώς είναι κάτι που επιδιώκει και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης. Αλλά με μία υποσημείωση – να ακούγονται για τους σωστούς λόγους, δλδ ως σημαντικοί παράγοντες της πολιτικής, κοσμικής, πνευματικής ζωής του τόπου, όχι ως λογοκλόποι – αυτό αυτομάτως, καταλαβαίνει κανείς, θα σήμαινε την κατάρρευση όλου του οικοδομήματος με έναν τέτοιο πάταγο που δεν θα μπορούσε εύκολα να διαχειριστεί ο οποιοσδήποτε.
Η εργασία που θα γίνει στα διδακτορικά και τα μετα-διδακτορικά θα πρέπει να είναι μεθοδική, επαγγελματικά χτενισμένη, συστηματική. Οποιαδήποτε ρωγμή θα μετατρέψει ένα palazzo σαν αυτά που αντικρίζει κανείς στις ιστορίες του Τζέημς σε έναν ετοιμόρροπο Οίκο των Ώσερ που δεν θα αρκεί παρά μόνο μία αναφορά στις ειδήσεις για να τον κάνει να καταρρεύσει.
Η ντάρκα του Υπογείου που έγινε dark of flesh στο Ισόγειο γίνεται darkness στο Exotica, πάντων μέτρον Ἔρεβος πλέον. Όλα πρέπει να περιβληθούν αυτόν τον μανδύα που θα πρέπει να μοιάζει με το στερέωμα χωρίς ούτε ένα άστρο, ώστε να αποτρέπει την παραμικρή υποψία αχτίδας αλήθειας να τον διαπεράσει και να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που θα κάψουν τη σάρκα του κατόχου, όπως έπαθε ο Ηρακλής με τη Διηάνειρα.
Εν κατακλείδι
Αυτά σκεφτόμουν όταν άκουσα την είδηση για τη λογοκλοπή που ανακαλύφθηκε στη Γερμανία και το σκάνδαλο που προκλήθηκε εκεί, με την άμεση παραίτηση του κατόχου του Διδακτορικού από την νευραλγική κυβερνητική θέση που είχε όντας επικεφαλής του Σώματος Δίωξης και Εξόντωσης Λογοκλόπων και Γατιών που είναι ΠΑΣΟΚ κάπου στη Ρηνανία-Βεστφαλία και ακούνε στα κρυφά Motörhead παριστάνοντας ότι ακούνε audiobooks των εργασιών του Φρόυντ παιγμένα ανάποδα και στα οποία ακούγεται «Οι Γερμανοί είναι το Αυτοκαταστροφικό ένστικτο της Ανθρωπότητας.»
Δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα, είπα, για να διαψευστώ αμέσως, καθώς μία συνάδελφος μπήκε στο γραφείο και είπε
Τα γατιά μου είναι ΠΑΣΟΚ! Θα τα πάω σε ψυχολόγο.
Έβαλα να ακούσω το Wake up Dead των Megadeth σε διασκευή των Lamb of God με συμμετοχή του Dave Mustaine, αφήνοντας πίσω τις καθημερινές τους μέριμνες, διαπιστώνοντας πως η διασκευή ήταν υπερ-γαμάτη – after all
Όνειρο μου είναι να δουλέψω κάποτε στο Darkademia Exotica στη Μύκονο
