Η Γαλλική Επανάστασις και η «Σκοτεινή-Άγνωστη» πλευρά της

Ποιος και γιατί επεδίωκε την Πτώση του Παλαιού Καθεστώτος;

Γράφει ο Δημήτριος Βαλής

Στις ημέρες μας, η Γαλλική Επανάστασις θεωρείται ως η πλέον σημαντική «Επανάστασις» στην Γηραιά Ήπειρο, η οποία τότε βρισκόταν στο «Σκοτάδι» της Δεσποτείας και μέσω αυτής, μετέβη στον «Κόσμο του Φωτός». Είναι όμως έτσι;

Επί της επετείου της Γαλλικής Επαναστάσεως (14η Ιουλίου 1789), μέσα από αυτό το άρθρο επιχειρείται η Αποκάλυψις και η Αποκατάστασις της Ιστορικής Αλήθειας, σχετικά με το πλέον «σημαντικό» ιστορικό γεγονός του 18ου αιώνος, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του.

Καταρχάς, οφείλουμε να απαντήσουμε στο εξής ερώτημα: «Ποιος και γιατί επεδίωκε την Πτώση του “Παλαιού Καθεστώτος” (Ancien Regime);» Οι ιδεολογικές και πολιτικές βάσεις της Γαλλικής Επαναστάσεως βρίσκονται στις Μασονικές Στοές, που άρχισαν να υφίστανται στην Γαλλία ήδη από το 1726, όταν ορισμένοι πολιτικοί εξόριστοι Άγγλοι Καθολικοί (δλδ Ιακωβίνοι) ίδρυσαν στο Παρίσι την πρώτη Μασονική Στοά, με την επωνυμία « », ενώ ένας από τους βασικούς «Ηγέτες» τους ήταν ο Ροβεσπιέρος, ο οποίος παρουσιαζόταν ως ο «Αδιάφθορος» κατά την Γαλλική Επανάστασις, αν και ήταν υπαίτιος για την εκτέλεση της μισής Γαλλίας.

Έτσι, σιγά – σιγά αρκετοί ευγενείς, κληρικοί, διανοούμενοι, τραπεζίτες, έμποροι κ.α εισήλθαν στις διάφορες Μασονικές Στοές, όπως «Εννέα Μούσες», «Μεγάλη Στοά της Γαλλίας» κτλ, όπου δρούσαν ξεκάθαρα εναντίον του δήθεν αυταρχικού καθεστώτος της Μοναρχίας, με σκοπό την ανάδειξή τους στον «θρόνο», για αυτό τον λόγο ένα ακόμη βασικό μέλος ήταν ο Πρίγκιπας Φίλιππος της Ορλεάνης, που ήταν κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επαναστάσεως γνωστός ως «Φίλιππος Ισότητα».

Παράλληλα, ο Ροβεσπιέρος σύμφωνα με τις οδηγίες των Μασονικών Στοών, ήταν ο πρώτος πολιτικός που παραχώρησε στους Εβραίους τον τίτλο του «Γάλλου Πολίτου», συνεπώς εξισώνοντάς τους με τους ιθαγενείς Γάλλους (ήταν το μοναδικό έως τότε Κράτος στον Κόσμο), αν και προνόμια διέθεταν και αλλού. Για αυτό και οι Εβραίοι, θεωρούσαν την Στοά του Παρισίου ως την «Μεγάλη Ανατολή» (La Grand Orient de’ Paris).

Τελικά, με την έκρηξη ενός ηφαιστείου στον Βόρειο Ατλαντικό, του οποίου η στάχτη κάλυψε την Γαλλία το 1788, γεγονός που οδήγησε στην καταστροφή της γεωργικής παραγωγής του Γαλλικού Έθνους και σε συνδυασμό με την ανικανότητα του Βασιλέως Λουδοβίκου ΙΣΤ’ να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις, ήταν η «σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι» και ώθησε την ήδη έκρυθμη κατάσταση στο Απόλυτο Χάος.

Πράγματι, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επαναστάσεως, οι Στοές κυριαρχούσαν, ενώ το Γαλλικό Έθνος μάτωνε στα πεδία των μαχών, με σκοπό την υπεράσπιση της «Ελευθερίας, Ισότητος και Αδελφότητος», που διατράνωνε η δήθεν Φωτεινή Επανάστασις.

Στην πραγματικότητα, ο βασικός εχθρός της «Επαναστάσεως» δεν ήταν άλλος από την Καθολική Εκκλησία και τον θεσμό της Βασιλείας, οι οποίοι ήταν οι πυλώνες του Γαλλικού Έθνους. Για αυτό και ο Ροβεσπιέρος, τοποθέτησε στον Δεσποτικό Θρόνο μια ερωμένη του, την οποία παρουσίαζε ως «Θεία Πρόνοια», γεγονός που οφειλόταν στην επιδίωξη της Μασονίας για την διάδοση της θρησκευτικής προπαγάνδας περί «Ορθού Λόγου».

Επομένως, δεν ήταν καθόλου τυχαίο το γεγονός πώς η δήθεν Πρόοδος των Εγκυκλοπαιδιστών, τα μέλη της οποίας ήταν όλοι Μασόνοι, σχετίζεται απολύτως με την πτώση των δυο βασικών πυλώνων του Γαλλικού Έθνους (δλδ Βασιλεία και Χριστιανισμός), ενώ παράλληλα συνέβη και μια τραγική ειρωνεία στην Επαναστατημένη Γαλλία όταν ο Τεκτονισμός, που είχε μεταφερθεί από την Γαλλία στην Αμερική (4η Ιουλίου 1776), μα εν τέλει επέστρεψε στην «γενέτειρά» του ως «Χάρτης της Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», γεμάτος με Μασονικά Σύμβολα (σύμβολα, που προέρχονται από τον Αρχαίο Κόσμο και την Αρχαία Λατρεία, μα δυσφημήθηκαν από τους Τέκτονες).

Βέβαια, στην Επαναστατημένη Γαλλία, ο βασικός σκοπός όλων των δήθεν Επαναστατών ήταν η άνοδός τους στον Γαλλικό θρόνο, που πλέον ήταν «κενός» μετά την εκτέλεση του Βασιλέως Λουδοβίκου ΙΣΤ’ το 1793, γεγονός που οδήγησε σε διάφορες μυστηριώδεις δολοφονίες και συλλήψεις πολλών σημαντικών μελών της Μασονίας, όπως του Πρίγκιπα Φιλίππου και του Ροβεσπιέρου, ο οποίος μάλιστα οδηγήθηκε στον θάνατο σιωπηλός σύμφωνα με τις εντολές της Στοάς.

Κλείνοντας, και με βάση όλα όσα παραθέσαμε σχετικά με την «Σκοτεινή και Άγνωστη» πλευρά της Επαναστάσεως της «Ελευθερίας–Ισότητος–Αδελφότητος», οφείλουμε θεωρώ να αποχαρακτηρίσουμε το Παρίσι ως «η Πόλις του Φωτός», καθώς μέσα από εκεί προέρχεται όλος ο σκοταδισμός, αν και υπήρξε η Πρώτη Πόλις στον Κόσμο, που ηλεκτροφωτίστηκε.


Βιβλιογραφία

1) Η Αθέατη Πλευρά της Ιστορίας. Από την Γαλλική Επανάσταση ως την Action Francaise. Κωνσταντίνος Τσοπάνης, Εκδόσεις Νέα Γενέα (2022).

2) Οι Ήρωες. Caryle Thomas, Εκδόσεις Το Αντίδοτο (2020).

3) The Memoirs of the Sansons. Charles – Henri Sanson (1867).

4) La Franc – maconnerie et la revolution intellectuelle du XVIII siècle. Fay Bernard, Εκδόσεις Paris (1961).

5) Ελληνοκρατική Βιβλιοθήκη.

6) L’ influence du symbolisme maconique sur le symbolisme revolutionnaire. Karmin O. Εκδόσεις Paris (1910).

Για δες εδώ

Μπορεί να σε ενδιαφέρει

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ