Το διαδίκτυο είναι ένα «δίκοπο μαχαίρι»

Επιστροφή στην κανονικότητα

● Οι απόψεις που εμφανίζονται στο κείμενο δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις απόψεις του Conserva.gr ●

Γράφει ο Οδυσσέας Ανδρούτσος

Είναι, πλέον, προφανέστατη η παρακμή της ελληνικής κοινωνίας εν γένει. Ένας από τους πληγέντες της παρακμής αυτής είναι και οι άνδρες, οι οποίοι αποδυναμώνονται διαρκώς. Προφανώς, καθοριστικότατο ρόλο στην εξέλιξη των ανδρών από ισχυρούς Λεωνίδες σε αδύναμους Εφιάλτες έχει παίξει και η ευρεία -και άνευ προηγουμένου- διάδοση της πορνογραφίας. 

Αδιαμφισβήτητα, η πρόσβαση σε πορνογραφικό περιεχόμενο, κυρίως από μικρά παιδιά, είναι μια μάστιγα των ημερών μας. Οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους την άμετρη και ανεξέλεγκτη περιήγηση στο διαδίκτυο, αγνοώντας πως το ίντερνετ είναι ένα «δίκοπο μαχαίρι».

Αυτό που αγνοούν ακόμη περισσότερο είναι το θλιβερό γεγονός πως, δυστυχώς, αν κάποιος δεν μας δείξει τον ορθό τρόπο αξιοποίησης ενός εργαλείου που μπορεί να έχει εξίσου παραγωγική και επιζήμια χρήση, συνήθως θα το χρησιμοποιήσουμε – συνειδητά ή ασυνείδητα – για να κάνουμε κακό. Παρόλο που, ως γνωστόν, για κάθε κανόνα υπάρχει τουλάχιστον μία εξαίρεση, στην συγκεκριμένη περίπτωση η δημοφιλής αυτή άποψη δεν επαληθεύεται.

Αντιθέτως∙ το διαδίκτυο αποτελεί την επακριβή επιβεβαίωση του κανόνος. Η πλήρης έλλειψη ελέγχου και ουσιαστικής καλλιέργειας της κριτικής σκέψεως και, γενικότερα, του πνεύματος των παιδιών τα οδηγεί στην υποταγή στην περιέργειά τους και, σταδιακά, στα ζωώδη ένστικτά τους. Ατυχώς, οι γονείς των παιδιών αυτών λησμονούν -ή παραβλέπουν- την πραγματικότητα, η οποία τους δηλώνει πως μεγαλώνουν τους άνδρες του μέλλοντος∙ το μέλλον της Ελλάδος.

Έχοντας μάθει από μικρή ηλικία πως ο πρωταρχικός σκοπός όλων των ανθρώπων, άρα και των ιδίων (δηλαδή η συνουσία) μπορεί να ικανοποιηθεί εύκολα και απλά με το πάτημα μερικών κουμπιών, αποστρέφονται τον φυσιολογικό τρόπο ικανοποίησης της ανάγκης αυτής, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τις βαρύτατες προσωπικές και κοινωνικές συνέπειες της πράξεως τους. Βεβαίως, εφόσον οτιδήποτε «χαρίζει» την εύκολη ικανοποίηση μιας ανάγκης καθίσταται αυτομάτως εθιστικό, όσο πιο πολύ εκτίθεται κανείς σε υλικό τέτοιου περιεχομένου, τόσο πιο πολύ το χρησιμοποιεί. Κι όσο πιο πολύ το χρησιμοποιεί, τόσο πιο πολύ καταστρέφει τον ίδιο και, κατ’ επέκταση, το σύνολο της κοινωνίας και του έθνους του. 

 Ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο η πορνογραφία διαφθείρει τους νέους είναι η προβολή λανθασμένων και ψευδών προτύπων. Αφ’ ενός, απεικονίζονται συχνά σκηνές βίας και κακομεταχείρισης, οι οποίες δυστυχώς πολλές φορές αποτελούν την πραγματική μεταχείριση των πρωταγωνιστών ταινιών πορνό. Αφ’ ετέρου, προωθεί βλαβερά και εκχυδαϊσμένα μοτίβα επίτευξης της συνουσίας. Το υγιές φλερτ είναι ανύπαρκτο και ο στιγμιαίος και ανούσιος έρωτας γίνεται ο ύψιστος σκοπός των πρωταγωνιστών και χρησιμοποιείται συχνά ως μέσο επίλυσης διαφορών, ως μέσον εκβιασμού, ως μέσο συναλλαγής αντί χρημάτων και άλλα πολλά…. Αν ένα παιδί -το οποίο εκ των πραγμάτων διαμορφώνει τον χαρακτήρα του- εκτίθεται σε αυτές τις επαίσχυντες «διαδικασίες» επανειλημμένως, είναι φυσικό να τις θεωρήσει φυσιολογικές!

Λύσεις υπάρχουν πλείστες, η βέλτιστη, όμως, θεωρώ πως είναι να διαπράττουμε το απεχθέστατο αυτό σφάλμα μέχρις ότου η λύση δοθεί από εμάς τους ίδιους, δηλαδή μέχρι να κατανοήσουμε πλήρως την εκπληκτική ομοιότητα της πορνογραφίας με τις ναρκωτικές ουσίες.

Τόσο το πόρνο όσο και τα ναρκωτικά είναι εξίσου «ελκυστικά», εθιστικά και καταστροφικά, με την διαφορά πως τα πρώτα καταστρέφουν πρωτίστως την σωματική υγεία και οδηγούν στον φυσικό θάνατο του χρήστη, ενώ το δεύτερο ζημιώνει την πνευματική υγεία του θεατή και του προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Μία ακόμη διαφορά των δύο εθισμών είναι πως ο πρώτος επιλύνεται μέσω αποτοξίνωσης, δηλαδή μέσω μιας διαδικασίας που δεν ελέγχει το ίδιο το άτομο, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση της πορνογραφίας. Διότι, όλες οι ανάγκες υπόκεινται σε προσωρινό κορεσμό. Αυτό σημαίνει πως, όσο αυξάνεται η ικανοποίηση μίας ανάγκης, τόσο μειώνεται η τάση για επιθυμία ικανοποίησης της ανάγκης αυτής, ώσπου επέρχεται κορεσμός της ανάγκης, δηλαδή ώσπου ικανοποιείται πλήρως.

Εν τούτοις, όπως ήδη ειπώθηκε, ο κορεσμός είναι προσωρινός, δηλαδή η ανάγκη για ικανοποίηση μίας ανάγκης θα επανεμφανιστεί, αφού επέλθει ο κορεσμός. Αυτό ακριβώς είναι και το σημείο που οδηγούμαστε εκ φύσεως στην κατανόηση του μεγέθους του προβλήματος της πορνογραφίας. Με απλά λόγια, όταν επέλθει ο κορεσμός της ανάγκης μας για σεξ μέσω της χρήσης πορνογραφικού υλικού, θα έχουμε «μπουχτίσει». Τότε είναι που θα στραφούμε στην δυσκολότερη -αλλά φυσιολογική- «εναλλακτική» λύση, δηλαδή την αναζήτηση συντρόφου. Μέσω της εμπειρίας, λοιπόν, είναι που θα λυθεί το μείζον τούτο πρόβλημα. Ως έλλογα όντα, είναι επόμενο να ακολουθήσουμε αυτήν την συμπεριφορά, ειδάλλως η πορνογραφία θα συνεχίζει με περίσσιο δόλο να φονεύει τις υγιείς και ουσιαστικές ερωτικές σχέσεις και, κατ’ επέκταση, το βασικότερο θεμέλιο της κοινωνικής και εθνικής προόδου: την πυρηνική οικογένεια. Κοινώς, το πάθημα πρέπει να μας γίνει – και θα μας γίνει – μάθημα, αλλιώς, την κάτσαμε την βάρκα…

Μια δεύτερη πιθανή λύση, λιγότερο άμεση από την προηγούμενη, τα αποτελέσματα της οποίας θα φανούν μακροπρόθεσμα, είναι η αποτελεσματική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η οποία, προφανώς, δεν μπορεί να εφαρμοστεί με το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα, του οποίου τα προβλήματα είναι αναρίθμητα.

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ο μόνος τρόπος με τον οποίον η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μπορεί να αποδώσει καρπούς υπό τις παρούσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες είναι μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως του TikTok και του Instagram, αγαπημένων μέσων της νεολαίας, κάτι που ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει, με πρωτοβουλία των ιδίων των δημιουργών.

Ασφαλώς, δεν αναφέρομαι στους «πολύχρωμους» δημιουργούς, όπως ο Jeffrey Marsh, που, προωθώντας την “woke” ατζέντα, επιχειρούν μία άνανδρη πλύση εγκεφάλου των παιδιών, αποτελώντας ευθεία απειλή για την ψυχική και σωματική τους ακεραιότητα. Μιλώ για ανθρώπους δυνατούς και συνειδητοποιημένους, με τους περισσότερους από αυτούς να παρουσιάζουν τρεις βασικές ομοιότητες: πρώτον, είναι βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι. Δεύτερον, προσέχουν την εξωτερική τους εμφάνιση, χωρίς να αμελούν την πνευματική τους κατάσταση. Και, τρίτον, σημαντικότερον και αποτέλεσμα των δύο προηγουμένων χαρακτηριστικών, είναι ένθερμοι πολέμιοι του “woke” κινήματος, το οποίο, μεταξύ άλλων, προωθεί την πορνογραφία, συχνά ευθέως απευθυνόμενοι σε μαθητές Δημοτικού! (Τέτοια περιστατικά συμβαίνουν ως επί το πλείστον στις Η.Π.Α, κάτι που σημαίνει πως προσεχώς θα έρθουν και στην Ελλάδα. Θυμόμαστε, άλλωστε, την προ ολίγων μηνών προβολή παιδικής πορνογραφίας σε μαθητές Δημοτικού από την δασκάλα τους!). Το εύρος των παραδειγμάτων τέτοιων δημιουργών, λοιπόν, είναι τεράστιο και περιλαμβάνει από απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που αντιτίθενται στην έκφυλη παράνοια, όπως η Emily King, ο Hamza Ahmed αλλά και ο Έλληνας Andrewssj4 The Athenian, μέχρι γνωστούς και καταξιωμένους επιστήμονες, όπως ο Jordan Peterson. Ας γίνουν αυτοί οι άνθρωποι φωτεινά παραδείγματα και για περισσότερους Έλληνες δημιουργούς.

Οι τρεις πρώτοι αναφερθέντες πολέμιοι της “woke” ατζέντας

Δανείζομαι τον στίχο του τραγουδοποιού Άκη Πάνου και λέω πως «Η Πιο Μεγάλη Ώρα Είναι Τώρα». Διότι τώρα είναι η ώρα που πρέπει να αντιδράσουμε στην υποχθόνια δολοφονική δράση της πορνογραφίας και άλλων δολοφόνων της εποχής μας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ένα υγιές μέλλον για τις επόμενες γενεές και η συνέχεια της ύπαρξης του έθνους μας.

Για δες εδώ

Μπορεί να σε ενδιαφέρει

Είμαστε

ΠΑΝΤΟΥ