Ναι! Είναι γεγονός!
Οι Τούρκοι έβαλαν την ουρά στα σκέλια στο Καστελόριζο και κατευθύνονται πλέον προς τα νότια της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να σώσουν τα προσχήματα της πολυδιαφημισμένης ναυτικής τους εξόρμησης.
Ένας στόχος σαφώς πιο εφικτός, λόγω της προφανούς αεροναυτικής αδυναμίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και της μεγάλης απόστασης της περιοχής από τις βάσεις της ελληνικής αεροπορίας και του ελληνικού στόλου· με ότι αυτό σημαίνει για την ικανότητα συγκέντρωσης επαρκών ελληνικών δυνάμεων αποτροπής, έναντι των τουρκικών προκλήσεων στην περιοχή.
Όπως και να έχει όμως, οι Τούρκοι απέτυχαν παταγωδώς στην προσπάθεια έμπρακτης αμφισβήτησης της μεθορίου της ελληνικής και της κυπριακής Α.Ο.Ζ., η οποία και θα δημιουργούσε ακόμη μεγαλύτερο ρήγμα και απόσταση μεταξύ των δύο ελεύθερων άκρων του ελληνισμού.
Και αντί λοιπόν να επικροτούνται και να τιμώνται οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις για την αποφασιστική στάση και άρτια οργάνωση και παράταξη τους, όπως φυσικά και η ελληνική πολιτική ηγεσία για την έγκριση της άμεσης και σύσσωμης κινητοποίησης του στρατεύματος, βλέπουμε και ακούγουμε στα ελληνόφωνα μέσα παραπληροφόρησης, να χρεώνεται η σημαντική αυτή ελληνική αποτροπή στη Γερμανίδα Καγκελάριο!
”Η Μέρκελ απέτρεψε στρατιωτική σύγκρουση Ελλάδος-Τουρκίας!”
Άκουσον άκουσον!
Ωσάν η Γερμανία να έχει την παραμικρή ικανότητα στρατιωτικής εμπλοκής και πίεσης στο Αιγαίο, πέρα από την αύξηση των ελληνικών όρων δανεισμού!
Ωσάν η Γερμανία να έχει επιχειρήσει και να έχει επιτύχει ποτέ πρότερα διαμεσολαβητικό ρόλο σε στρατιωτική κρίση μεταξύ των δύο χωρών!
Ωσάν η Γερμανία να μην ακολουθεί σταθερά παρελκυστική και μάλλον φιλότουρκη πολιτική, όπως έδειξε το πρόσφατο συνέδριο για τη Λιβύη στο Βερολίνο ή η τουλάχιστον χλιαρή αντίδραση της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας, ως προς την αισχρότατη ασύμμετρη επίθεση της Τουρκίας στον Έβρο!
Και ωσάν εν τέλει και σημαντικότερα, να μπορούσε ποτέ να υπάρξει περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης, με τον ελληνικό στόλο εν απουσία και εν αδυναμία!
Αγαπητοί βλακέντιοι και άσχετοι δημοσιογράφ, μπορεί να υπάρξει ποτέ πόλεμος, χωρίς την αποφασιστική αντίσταση του αμυνόμενου;!
Ακόμη και να ενεπλάκη πραγματικά η κ. Μέρκελ προς εκτόνωση της κρίσης, η τελευταία θα μπορούσε να έχει υπάρξει, με τον Τουρκικό στόλο κινούμενο προς το στόχο του άνευ αντίστασης και εμποδίου;!
Όχι! Απλά οι Τούρκοι θα είχαν πράξει τα ίδια όπως και στη θαλάσσια επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας και οι Γερμανοί θα είχαν αναμασήσει κατόπιν εορτής γενικόλογες αναφορές, περί σεβασμού στο Διεθνές Δίκαιο και την ειρηνική συνύπαρξη!
Και τέλος πάντων, γιατί δεν υπάρχει σταθερή και άμεση αντίδραση της γερμανικής καγκελαρίας σε τουρκικές πετρελαϊκές έρευνες σε Α.Ο.Ζ. χωρών της Ε.Ε., παρά μόνο όταν μία από αυτές κινητοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις της για πόλεμο;
Αν μη τι άλλο, είναι λογικό και απολύτως προφανές, πως η συνομιλία Μέρκελ-Ερνογάν, μάλλον λειτούργησε σωτήρια για την τουρκική πλευρά, καθώς εκείνη μπόρεσε να βρει ευκαιρία εύσχημης υποχώρηση από την αμυντική θέση που βρέθηκε βόρεια του Καστελόριζου, εμφανιζόμενη ως πιεζόμενη από τη Δύση και καλοπροαίρετη έναντι διαμεσολάβησης τρίτου!
Θα αναρωτηθείτε βέβαια εξαγριωμένοι «μα γιατί τόση μιντιακή δουλοπρέπεια προς το Βερολίνο;»
Καταρχάς πρέπει να αντιληφθούμε, πως ομιλούμε κατά βάση για ανθρώπους με αντίληψη αμοιβάδας, ως προς οτιδήποτε που ξεπερνά την ανάγνωση οτοκιού, οι οποίοι πέραν των άλλων, μάλλον έχουν ενστερνιστεί και οι ίδιοι, τον τρόμο και την ηττοπάθεια έναντι της γείτονας, που καλλιεργούν επαγγελματικά σε εμάς.
Κυρίαρχα όμως, πρέπει να καταλάβουμε, πως οι ελληνικές πολιτικές και όχι μόνο ελίτ, έχουν επενδύσει πλήρως την ύπαρξή τους, στην ευρωπαϊκή συμπόρευση και ενοποίηση και συνεπώς οποιαδήποτε διαπίστωση, πόσο μάλλον επικρότηση, της ελληνικής άμυνας και αποτροπής, ενέχει τον κίνδυνο αφύπνισης του ελληνικού λαού, ως προς τη δυνατότητα αυτόνομης εθνικής πορείας του και σημαντικότερα ίσως, την ανάγκη σταθερής συντήρησης και εξοπλισμού αξιόμαχου στρατεύματος.
Πρόκειται λοιπόν για επικίνδυνους ευρωλάγνους γραικύλους, που θα μηδενίσουν ακόμη και άμεση στρατιωτική νίκη της χώρας, προκειμένου αυτή να μην ξεφύγει από την τροχιά των Βρυξελλών και του Βερολίνου και ουσιαστικά να μην λειτουργήσει εθνοκεντρικά και αυτοσυντηρητικά.
Μόνο ροχάλα και πτύελο στα φερέφωνα της Γερμανίας!
Ζήτω ο Στρατός!
Ζήτω το Ναυτικό!
Ζήτω η Αεροπορία!
