…εδώ Πακιστανοί συνθλίβουν κεφάλια, πετάνε γυναίκες από γκρεμούς, και ξεγυμνώνουν κοπέλες που πάνε για μπάνιο στη θάλασσα επειδή συνάδει με την κουλτούρα τους, κι εμείς, Αφροδίτη μου, καταφέραμε να διχαστούμε -πάλι!- για τρίχες, χνούδια, πανάδες, ραγάδες, παραπανίσια κιλά και κυτταρίτιδες…
Δεν πειράζει όμως, ας μιλήσουμε και γι’ αυτά.
Είμαστε με το μέρος σου, Αφροδίτη μου. Έχεις δίκιο.
Το θέμα είναι πώς το εκφράζεις. Κι εκεί, κάπου το χάνεις.
Να μου πεις, πολιτεύεσαι με συγκεκριμένο κόμμα. Και οι αντίπαλοι (εσωκομματικοί ή όχι), ακόμα κι αν στα κρυφά συμφωνούν μαζί σου με χέρια και με πόδια, πρέπει να βγουν σε όποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης έχουν και να σε νουθετήσουν απαλά ή να σε κράξουν σκληρά.
Κι ας λες πράγματα που μέχρι πριν από τουλάχιστον 5 χρόνια θεωρούνταν αυτονόητα.
Ότι σε μια φωτογραφία μας στο Instagram ας πούμε, θα κρύβαμε επιμελώς τις ατέλειές μας. Από σπυράκια που ξεσπάνε στο πρόσωπό μας κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου μας και την τριχωτή γάμπα μας που θα μας ταλαιπωρεί έως την επόμενη συνεδρία λέιζερ , μέχρι τις πιπιλιές που μας άφησε χθες το βράδυ ο άντρας μας ή ο γκόμενός μας.
Μέχρι πριν από τουλάχιστον 5 χρόνια λοιπόν, θεωρούσαμε αυτονόητο ότι οι αγαπητοί μας followers θαύμαζαν την ομορφιά μας. Τον βελτιωμένο εαυτό μας. Όχι τις ατέλειές μας.
Όμως -προφανέστατα- όχι πια.
Η αρχή έγινε με τη θετή κόρη της Καμάλα Χάρις, το εκκεντρικό μοντέλο Ella Emhoff. Η κοπελίτσα θέλησε να δείξει τις τριχωτές της μασχάλες (από πολύ κοντά) στους followers της στο Instagram. Και όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε viral.
Ως εκ τούτου λοιπόν, τις είδαν και άνθρωποι που το τριχωτό εκεί που περισσεύει (και όταν το βλέπουν και από ΤΟΣΟ κοντά), τους είναι από απλώς αντιαισθητικό έως εντελώς αποκρουστικό.
Σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκουμε κι εμείς, σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκει και η Αφροδίτη, που αντιπροσωπεύει τα μεσογειακά πρότυπα ομορφιάς. Και μάλιστα πάνω από το μέσο όρο. Και σ’ αυτό, πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν μαζί μου όλοι οι άντρες που εκτιμούν το όμορφο και το καλαίσθητο.
Επειδή όμως τώρα τελευταία, τα αυτονόητα είναι δυσνόητα και για κάποιους εμετικά, η κοπελιά χλευάστηκε με όλη τη δύναμη που έχουν οι αντίπαλοί της στα δικά τους αρχηγεία.
Όσοι την χλεύασαν, δεν μπορούν να καταλάβουν πως πολύ απλά οι ατέλειές μας είναι υπέροχες (είτε είναι τρίχες, είτε παραπάνω κιλά, είτε ουλές από επέμβαση, είτε ραγάδες, είτε πανάδες), αλλά τις χαιρόμαστε μόνες μας ή με τους συντρόφους μας. Όχι με όλο τον κόσμο.
Δεν τις προβάλλουμε στο όνομα κανενός κύματος φεμινισμού, κανενός σεβασμού ή δυναμισμού. O δυναμισμός φαίνεται από το πώς αντιμετωπίζουμε τα διάφορα προβλήματα και τις διάφορες καταστάσεις, και ο σεβασμός κερδίζεται εφόσον τα λόγια και οι πράξεις μας συμβαδίζουν. Και οι ατέλειες που έχουμε στο σώμα μας δεν έχουν καμία σχέση με σεβασμό, δυναμισμό, ή οποιαδήποτε ιδεολογία.
Το σώμα μας το αγαπάμε και το φροντίζουμε όπως κρίνει ο καθένας και η καθεμία (όπως κι αν θέλει να αυτοπροσδιορίζεται), έτσι ώστε να νιώθουμε όμορφα και άνετα μ’ αυτό.
Κυρίως άνετα. Και άνεση σημαίνει να μην αισθανόμαστε άβολα ή άσχημα, και να μη νιώθουμε τον κίνδυνο από την εμφάνιση κάποιας μόλυνσης ή κάποιου μικρού ογκιδίου που μπορεί να προκύψει από την έλλειψη φροντίδας του δέρματός μας.
Αυτή η φροντίδα όμως είναι προσωπική. Και όχι για τα μάτια του κόσμου που μπορεί και να νιώσει υποχρεωμένος να μας βάλει καρδούλα από κάτω από τη φωτογραφία μας.
Και στην τελική, αν είναι έτσι, εσείς οι Πασιονάριες που πέσατε να τη φάτε, βγάλτε selfies χωρίς τα φουσκωτά στηθάκια σας και χωρίς τα γεμάτα και juicy χειλάκια σας. Βγάλτε selfies χωρίς να διαφημίσετε τους αγαπητούς πλαστικούς σας που έχετε χρυσοπληρώσει.
Αλήθεια, γιατί τους χρυσοπληρώσατε; Μήπως γιατί τελικά δεν αγαπάτε και τόσο πολύ τις ατέλειές σας; Μήπως γιατί κάθε ρυτίδα, κάθε άγρια τρίχα που βγαίνει στο πρόσωπό σας, το πόδι σας και το (πρώην) μικρό ή και πεσμένο στήθος σας, σας χαλάει την ψυχολογία;
Ας μη γελιόμαστε. Η Αφροδίτη έχει δίκιο. Παρ’ όλο που ο τρόπος της ήταν λίγο άγαρμπος.
Εγώ στη θέση της, δε θα έβγαινα να μιλήσω γι’ αυτό. Ένα block στην Ella (και την όποια Ella) είναι υπεραρκετό. Ποια είμαι εγώ στο κάτω – κάτω που θα νουθετήσω τόσο κόσμο; Τη βασική ευπρέπεια και αξιοπρέπεια, τη μαθαίνουμε από την οικογένειά μας.
- Σκέψεις μιας συντηρητικής (και θυμωμένης) Αθηναίας
- Πόσο ασφαλείς είμαστε στη χώρα μας;
- Πόσο προοδευτικός νιώθεις;
Υπάρχουν περισσότερα και πιο σοβαρά θέματα στα οποία θα μπορούσε να τοποθετηθεί, όπως το αναφερόμενο στην αρχή του κειμένου. Που δεν (πρέπει να) ξεμπερδεύει κάποιος με ένα tweet.
Και ας είναι η κοσμετολογία και η κομψότητα το τελευταίο πράγμα που θα μας απασχολήσει σε συλλογικό επίπεδο.
