Η απόφαση των Facebook, Twitter, Reddit, Shopify κλπ να αναστείλουν τους λογαριασμούς του Donald Trump είναι, από νομικής απόψεως, ορθή. Είναι ιδιωτικές εταιρείες που θέτουν τους κανόνες για το ποιος επιτρέπεται ή όχι να χρησιμοποιεί τις παροχές τους.
Ακόμα κι αν είστε ο ηγέτης της Αμερικής και σας ψήφισαν 74.000.000 πολίτες, δεν έχετε αυτόματο δικαίωμα σε λογαριασμό του Twitter.
Η ίδια λογική ισχύει και για το Parler την (ελεύθερη) πλατφόρμα, χωρίς λογοκρισία, η οποία διεγράφη από το κατάστημα εφαρμογών της Google λόγω της άρνησής της να καταργήσει το περιεχόμενο που η Google θεωρεί “κακό”. Όπως με το Facebook και το Twitter, το Google Play έχει απόλυτο δικαίωμα να επιλέξει ποιες εφαρμογές θα φιλοξενήσει και δεν θα φιλοξενήσει.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες από αυτές τις αποφάσεις. Πατώντας ένα κουμπί οι πλούσιοι ιδιοκτήτες των πλατφορμών σιώπησαν έναν άνθρωπο που εξακολουθεί να είναι ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Με το πάτημα ενός κουμπιού οι νέοι καπιταλιστές ολιγάρχες της Silicon Valley απέκλεισαν έναν άνθρωπο που κέρδισε τη δεύτερη θέση στη μεγαλύτερη ψηφοφορία στην ιστορία της Αμερικανικής δημοκρατίας – 74 εκατομμύρια ψήφοι – από τη δημόσια συζήτηση με τους υποστηρικτές του.
Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης θέλουν να γίνουν επίσημοι λογοκριτές και διαιτητές της “αλήθειας” και καταπιέζουν όλο και περισσότερο αυτό που θεωρούν ρητορική μίσους και παραπληροφόρηση.
«Πιστεύουμε ότι οι κίνδυνοι να επιτρέψουμε στον πρόεδρο να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την υπηρεσία μας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι πολύ μεγάλοι», δήλωσε ο Zuckerberg, με ύφος Στάλιν.
Η νέα μορφή οστρακισμού, το cancel culture, είναι το μέσο μέσω με του οποίου οι ισχυρές, μη δημοκρατικά εκλεγμένες ολιγαρχίες του διαδικτύου και οι φιλελεύθερες ορντινάτζες τους παρεμβαίνουν στη δημοκρατική διαδικασία και φιμώνουν τις φωνές με τις οποίες δεν συμφωνούν.
Πλούσιες ελίτ που καθορίζουν ποιοι εκλεγμένοι πολιτικοί μπορούν να συμμετάσχουν σε διαδικτυακή συζήτηση, (στο διαδίκτυο διεξάγονται οι περισσότερες πολιτικές και δημόσιες συζητήσεις της εποχής μας).
Μια μικρή ομάδα εταιρειών (αυτό που ονομάζεται Big Tech) εξασφάλισαν ένα μονοπώλιο από του διαδικτύου, και τώρα εκμεταλλεύονται τη μονοπωλιακή τους δύναμη για να υπαγορεύσουν σε ποιες πολιτικές απόψεις είναι αποδεκτό να διατηρούνται και να εκφράζονται.
Η διαγραφή των λογαριασμών του Τραμπ δείχνει ότι η μεγαλύτερη απειλή για την ελευθερία και τη δημοκρατία δεν προέρχεται από τους “λύκους του Οντάριο και τον κάπτεν Μαρκ” που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο ή τους “ξενοφοβικούς” Ευρωπαίους που θέλουν ασφαλή και ελεγχόμενα σύνορα και νόμιμη μετανάστευση, αλλά από τις τεχνοκρατικές ελίτ που χρησιμοποιούν την εισβολή του Καπιτωλίου ως μια ευκαιρία να εδραιώσουν την δύναμη και την πολιτική τους επικράτηση.
Η απόφαση που ανακοίνωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Facebook Mark Zuckerberg να κλείσει τη σελίδα του Τραμπ για το υπόλοιπο της προεδρίας του, ίσως επ’ αόριστον, δηλώνει το “δικαίωμα” της Big Tech στην αστυνόμευση της ελευθερίας του λόγου στις σύγχρονες δημοκρατίες, την τάση της Big Tech να παίξει το ρόλο του Υπουργείου Σκέψης που μας παρουσίασε ο Όργουελ μέσα από τις σελίδες του δυστοπικού μυθιστορήματός του.
Πατώντας ένα κουμπί οι μη δημοκρατικά εκλεγμένοι δισεκατομμυριούχοι αποφάσισαν να στερήσουν από έναν δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο την πρόσβαση σε αυτό που αποκαλούμε σήμερα “δημόσιο διάλογο”.
Ο ισχυρισμός του ότι οι προεδρικές εκλογές ήταν νοθευμένες βασίζεται σε κάτι περισσότερο από απλές θεωρίες συνωμοσίας.
Και όμως το YouTube αφαίρεσε ένα από τα βίντεο του Τραμπ που αναφέρονται περί νοθείας.
Αναστολή σε όσους λογαριασμούς κοινωνικών μέσων που προωθούν τη θεωρία συνωμοσίας… Μας λένε αυτοί που επί 4 και πλέον χρόνια υποστήριζαν πως το Brexit ήταν προϊόν νοθείας και υπήρξε δάκτυλος των Ρώσων… και θα βρείτε δεκάδες χιλιάδες βίντεο στο YouTube.
Η αιτιολογία του Twitter για τη διαγραφή του λογαριασμού του Τραμπ είναι ότι ο λογαριασμός του διατρέχει τον «κίνδυνο» της «υποκίνησης βίας».
Η αιτιολογία του Twitter φανερώνει την δημιουργία μιας προληπτικής λογοκρισίας που χτίζεται από τους τεχνολογικούς ηγέτες. Η λογοκρισία-φίμωση του Τραμπ βασίζεται στο πώς άλλοι άνθρωποι θα μπορούσαν να διαβάσουν και να ερμηνεύσουν τα λόγια του… Έτσι, τα λόγια του Τραμπ, δεν είναι το πρόβλημα… αλλά είναι η πιθανότητα, ο κίνδυνος, κάποιος, κάπου να μπορεί να τον ερμηνεύσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Αυτό θέτει ένα τρομακτικό προηγούμενο για την εποχή του Διαδικτύου. Νομιμοποιεί ένα νέο καθεστώς διαδικτυακής λογοκρισίας που δεν τιμωρεί μόνο την “κακή ομιλία” αλλά που τιμωρεί την κανονική, νόμιμη πολιτική ομιλία, λόγω του τρόπου με τον οποίο άλλοι, ανώνυμοι άνθρωποι ή ομάδες ενδέχεται να ανταποκριθούν σε αυτό.
Με το σκεπτικό ότι κάποιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν διαφορετικά τις ομιλίες, απόψεις πολιτικών, θρησκευτικών ηγετών κλπ θα ήταν τραβηγμένο να σκεφτούμε πως οι απόψεις ενός Χριστιανού στο θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων θα μπορούσε να λογοκριθεί διότι υπάρχει η περίπτωση να ερμηνευθεί διαφορετικά από κάποιους και να οδηγήσει σε πράξεις βίας εναντίον των ομοφυλοφίλων;
Μια συζήτηση – θέση κατά των αμβλώσεων θα μπορούσε να λογοκριθεί διότι θα οδηγούσε σε βία – κοινωνική στοχοποίηση μιας κοπέλας που έχει κάνει έκτρωση;
Απόψεις για τη λαθρομετανάστευση;
Επιστήμονες που έχουν διαφορετική άποψη στα lockdown;
Και συμπληρώστε τη λίστα εσείς…
Και υπάρχουν πολλοί φιλελέδες, Αριστεροί και Αναρχικοί που πανηγυρίζουν με τη φίμωση του Τραμπ!
Πανηγυρίζουν με την επίθεση στην ελευθερία του λόγου που έχουν πραγματοποιήσει οι καπιταλιστικές ελίτ!
Με τη στάση τους επικυρώνουν τον έλεγχο της ομιλίας από καπιταλιστές!
Γιορτάζουν καθώς οι εταιρικές ολιγαρχίες παρεμβαίνουν άμεσα στη δημοκρατική διαδικασία.
Αλλά όταν θα έρθει η ώρα που η Big Tech θα αποφασίσει πως ομιλίες και tweet Αριστερών ή Αναρχικών είναι “εμπρηστικές” και υπάρχει η πιθανότητα παρακίνησης σε βία τότε θα είναι αργά για δάκρυα.
Διότι , αυτός που εξασφάλισε την ελευθερία του λόγου πρέπει να τη διαφυλάξει ακόμη και για τον εχθρό του, διότι θα δημιουργηθεί ένα προηγούμενο που κάποτε ίσως θα φτάσει και στον ίδιο.
Η λογοκρισία Big Tech δεν είναι κάτι νέο. Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης – κάποτε απρόθυμες να γίνουν επίσημοι λογοκριτές και διαιτητές της αλήθειας – καταπιέζουν όλο και περισσότερο αυτό που θεωρούν ρητορική μίσους και παραπληροφόρηση.
Υπάρχει κίνδυνος την εποχή αυτή ο οποίος δεν προέρχεται από γραφικούς με κέρατα στο κράνος αλλά από εκείνους που επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το περιστατικό σε ιδρυτικό μύθο μιας νέας εποχής αυταρχισμού.
Οι επιχειρηματικές και πολιτικές ελίτ, αποφασισμένες να συντρίψουν αυτό που λέμε “λαϊκισμό” θα ξεκινήσουν πολέμους κατά της “εγχώριας τρομοκρατίας”, θα περιορίσουν την ελευθερία του λόγου, θα “καθαρίσουν” από το Διαδίκτυο και από τους χώρους εργασίας οποιονδήποτε με “λανθασμένες” σκέψεις και θα μπλοκάρουν εκείνους που πιστεύουν στον εθνοκεντρισμό και στα έθνη-κράτη.
Προετοιμαστείτε, ήδη ξεκίνησε…
